Door Helga. Als kindercoach kom ik angst tegen bij kinderen in mijn praktijk. Iedereen is wel eens ergens bang voor, angst hoort bij het leven. Bang zijn (angst) heeft een belangrijke functie. Angst bij kinderen
Mama, help een hond!
Lekker wandelen door het bos, park of spelen in de speeltuin is er vaak niet bij voor mijn dochter.
Ze is zo bang voor honden dat ze het eigenlijk niet durft maar… toch doen we dit want vermijden of ervoor vluchten is geen optie. Als ze een hond tegenkomt die aangelijnd is, gaat ze flink huilen en loopt er met een grote boog omheen. Ze pakt mij stevig beet. Bij honden die loslopen krijgt ze een stressreactie, bijna een paniekaanval, en duurt het even voordat ik haar weer rustig krijg en ze gekalmeerd is. Als ik zeg dat we gaan wandelen vraagt ze meteen: ‘mama, zijn er nu honden?’. Erg vervelend, vooral voor haar. Ze is zo angstig dat dit haar belemmert om in alle vrijheid buiten te spelen.
Stel je niet zo aan
Ik krijg allerlei opmerkingen van de hondenbezitters te horen als ik zeg dat ze erg bang voor honden is. Opmerkingen als “je hoeft toch niet bang te zijn”en “hij doet niks, hoor!” hoor ik heel vaak. Je ziet de volwassenen denken: ben je daar bang voor?. Jongstleden gingen we picknicken in het bos.
Heel gezellig… totdat er een loslopende hond aankwam! Mijn kinderen in paniek en de hondenbezitter erg nonchalant. Ze liet de hond rustig naar ons toekomen zonder snelheid te maken om die hond aan de riem te doen. Ze zag duidelijk dat mijn kinderen erg bang waren, maar… ze vond het onzin. Waar maakte ik (en mijn kinderen) me druk om. Gelukkig bleef ik kalm, maar dat viel niet mee. Toen ik de opmerking maakte dat ze haar hond aangelijnd moest houden werd ze zelfs boos, want honden mochten hier loslopen. Nou, mevrouw dus niet! Ik ben terug gelopen naar de ingang en daar stond een bord met daarop “de toegang is verboden met loslopende hond”. Dus de volgende keer is het de bedoeling dat u uw hond aangelijnd houdt of niet meer met uw hond daar komt. Zoek een gebied op waar uw hond wel los mag lopen. Nog een opmerking is “dan moet je er iets aan doen of niet meer in de bossen komen? Dan vraag ik me af waar mijn kinderen dan wel mogen komen? En nee, ik heb die angst bij mijn dochter niet aan gepraat. En ja, ik probeer er al van alles aan te doen.
Lieve hondenbezitters, ik vraag enkel begrip en of u uw hond aangelijnd zou willen houden.
Dank je wel, voor die hondenbezitters die wel begrip tonen en het net zo vervelend vinden als mijn dochter. Die hun hond netjes aan gelijnd houden en geen vervelende opmerkingen maken. Want mijn dochter en mijn andere kinderen kunnen er niets aan doen, we doen al ons best door die plekken (waar honden komen) niet te mijden maar juist de confrontatie aan durven te gaan. Gelukkig hoorde ik pas in het nieuws dat er boetes uitgeschreven gaan worden voor de hondenbezitters die hun hond los laten lopen. Misschien dat mijn dochter (en mijn andere kinderen) haar gevoel van veiligheid dan weer op kan bouwen.
Lees ook: DE PRIKKELCOACH
Angst bij kinderen
Als kindercoach uit Uden kom ik angst ook regelmatig tegen bij kinderen in mijn praktijk.
Iedereen is wel eens ergens bang voor, angst hoort bij het leven. Bang zijn (angst) heeft een belangrijke functie. Stel je voor dat je je bevindt in een gevaarlijke situatie, dan stelt jouw lichaam zich in staat om direct actie te kunnen ondernemen. Zonder dat je er eerst over na hoeft te denken. We worden alert en kunnen reageren door te vechten, vluchten of bevriezen. We hebben deze emotie dus nodig om te overleven.
Wanneer moet ik me zorgen maken?
Alleen als je je in een situatie bevindt waarin niet direct gevaar dreigt en je brein denkt van wel, dan kan zo’n reactie erg vervelend zijn. Angst wordt zorgwekkend als dit het kind belemmert bij zijn dagelijkse bezigheden. Als een kind daardoor niet meer normaal kan functioneren. Als ze door angst gaan vermijden, vluchten of vechten.
Reageren als er daadwerkelijk iets gebeurd.
Troost je kind vanuit kalmte. Stel hem gerust en geef je kind de tijd om op adem te komen.
Benoem het gevoel van je kind waardoor dat gekomen is: ‘Zo, jij schrok van de hond die zo blaffend op je afkwam!’. Geef je kind de tijd om de schrik los te laten door te huilen, te praten of bij je te zitten. Merk op wat je kind nodig heeft om de situatie boven te komen.
Let vooral op doorademen. Zeg dat ze rustig door mogen ademen.
Kijk of je een compliment kunt geven: ‘Je schrok zo van de auto en door de schrik ben je snel opzij gegaan. Gelukkig maar!’.
Reageren als je kind bang is voor iets dat kan gaan gebeuren.
Leer je kind de angst te herkennen door het te benoemen: ‘Je vindt het spannend dat er een hond is, hè?’. Accepteer het gevoel van je kind en toon begrip ‘zonder begrip geen oplossing’.
Niet meegaan in de angst, maar ook niet de angst ontkennen/weglachen. Zorg ervoor dat je kind uitdagingen of de situatie niet uit de weg gaat.
Lees ook: HOE DE KINDERCOACH HELPT ALS OPVOEDEN MOEILIJK IS
10 Waardevolle tips en adviezen bij angst
1) Besef dat het voor het kind zo voelt en dat het nog vertrouwen moet krijgen in die situaties (waar het bang voor is).
2) Richt je op mogelijkheden en oplossingen.
3) Werken aan (zelf)vertrouwen vermindert angst. Als je ergens bang voor bent, heb je ergens geen vertrouwen in.
4) Begrens het gedrag op een liefdevolle en zachte manier, niet vanuit boosheid. Een kind vraagt in deze situatie om geruststelling en begrenzing.
5) Bouw in stappen aan vertrouwen. Zoek samen haalbare tussenstappen om een situatie aan te gaan. Maak niet te grote stappen en neem stappen die bij het kind passen. Het kind mag bepalen welke volgende stap het gaat nemen (het kind de controle geven).
6) Leer je kind dat emoties komen en gaan. Het kan al voldoende zijn om te zeggen dat iedereen wel eens bang is. Lees samen kinder- en prentenboeken over mensen of dieren die bang zijn. Vertel over je eigen ervaringen. Op die manier geef je de boodschap aan je kind dat wij als mens in staat zijn om angsten te boven te komen.
7) Zorg (na afloop van een spannende situatie) voor ontspanning, ontlading.
8) Laat je kind de gebeurtenis op een andere manier bekijken(omdenken) en gedachten hebben die hem in die situatie helpen.
9) Vind de balans tussen bescherming (steun) en uitdaging.
10) Bespreek de gebeurtenis achteraf (als je kind er graag praat). Neem je kind serieus en laat het voelen dat het bang mag zijn en dat zijn gevoel voor hem echt is. Geef uitleg over angst en wat je kind kan doen om de angst te overwinnen. Als je angst inperkt, hoeft het niet te groeien. Je kunt je kind ook zijn gevoel (angst) of de situatie waarin het bang was laten tekenen. De volgende blog zal gaan over kindertekeningen lezen en begrijpen!
“Er bestaan geen fouten, er zijn alleen maar leermomenten”.
Uitgelichte foto: Shutterstock