De dochter van Hellen is vier jaar en gaat sinds een aantal maanden naar school. Maar wat een veranderingen als je kind naar de basisschool gaat!
De veranderingen door de basisschool
Isa zit nu een aantal maanden op de bassischool. Inmiddels is ze helemaal gewend en ingeburgerd in het systeem. Ze gaat gelukkig met plezier naar school.
De eerste weken liet Isa niets aan toeval over. Alles moest duidelijk verteld worden aan haar
Ze wilde elke dag weten wat er in haar fruitbakje zat, of het fruit gesneden was of dat het fruit was waarbij ze hulp moest vragen. Ze wilde weten welke beker er mee ging, en al vrij snel mocht de Frozen beker niet meer mee. Hier was ze heel stellig in, thuis wilde ze er heus wel uit drinken maar op school niet.
Ik begreep er niets van, ze was zo blij met haar beker
Toen vertelde ze dat er een meisje in haar klas dezelfde beker heeft. Ja ok, dus?! De namen staan erop, en je kan je eigen naam lezen. Dat was het probleem ook niet. Het probleem was dat het desbetreffende meisje 1x, toen Isa haar beker wilde pakken, had gezegd ‘dat is mijn beker hoor’. Op een vrij gemene manier. En toen was het hek van de dam. De Frozen beker moest verbannen worden en stond voor haar gelijk aan alle gemene kinderen van de wereld. Een blik op de beker was genoeg om haar te herinneren aan de gemene opmerking.
De Frozen beker is achterin de kast beland
Op de school van Isa is het de bedoeling dat alle kinderen vanaf groep 1 een plantje in de klas hebben. Een eigen plantje waar ze zelf verantwoordelijk voor zijn. Vanaf dat moment het moment dat Isa haar eigen plantje in de klas had,kreeg het plantje een toegewijde verzorgster.
Thuis wijst onze 4-jarige dochter mij nu op de slaphangende bladeren van de enige plant in ons huis. Ik krijg zelfs een uitleg van haar hoe ik de plant het beste water kan geven..
Mijn huishoudelijke vaardigheden hebben een upgrade gekregen
Sinds Isa is ingeburgerd in het schoolsysteem inclusief BSO, is haar gedrag aan het veranderen. Ze begint andere kinderen te imiteren. En waarom kiest ze nou precies de wat minder fijne gedragingen van kinderen uit? Grrrr… Dramaqueen, incl. gefabriceerde tranen als zij dat nodig acht.
Wat ook nieuw is, Isa introduceert de ‘nee’ fase opnieuw
Ze heeft het een upgrade gegeven. Het woordje ‘nooit’ is toegevoegd aan het repertoire. Zucht.
Ik wist dat de peuterpuberteit te makkelijk gegaan is.
‘Isa, zet je de iPad uit’ .. ‘Nee, ik zet de iPad nooit meer uit’ .. ‘nooit meer is heel lang hoor’… ‘maakt mij niet uit, ik doe nooit meer de iPad uit’. Ondertussen kijkt ze me met een uitdagende blik aan. Maar daar trap ik niet in. Mijn troef is doen alsof het me niets uitmaakt, en ga verder waar ik mee bezig was..
Twee minuten later.. ‘zucht.. Ok dan, mam’ .. Zij geeft snel op, ik was net pas begonnen ?.
En stiekem doen heeft zijn intrede gedaan. Isa probeert tegenwoordig dingen te verstoppen, zodat ze er op een later tijdstip van kan genieten. Vooral haar knuffels (de konijnen waar ze aan sabbelt, en dus elke dag in de was moeten) omdat mevrouw haar knuffel het liefst met een harde poot wil. Hard door het opgedroogde speeksel. De geur is vreselijk.
Zo probeert ze ook chocolade te verstoppen, tucjes of snoep. Haar skillz hebben nog wel wat verfijning nodig. Ik vind haar reactie briljant als ik vraag wat ze aan het doen is. ‘Niks hoor’,ritsel ritsel. Dan 25 seconden later, ‘ok mam ik wilde iets verstoppen’. Goh, echt..
Ook is doortrekken nadat ze naar het toilet is geweest, voltooid verleden tijd. Afvegen na het plassen is blijkbaar ook niet meer nodig.
Ze verandert in een Neanderthaler, great!
Daar waar ik voorheen precies wist waar Isa over na dacht, behoefte aan had of leuk vond, merk ik dat ik dat nu steeds minder goed weet. Ik heb af en toe geen enkel idee meer waar ze mee bezig is in haar koppie, of waar ze behoefte aan heeft.
Dat vind ik de grootste verandering, ze komt los van mij.. Slik.. Ini mini wordt groot. Heel groot.