Drukte in de klas, rust in mij

Je kent het wel. Van die dagen dat er drukte is in de klas. Dat de kinderen moe zijn, bananen in de oren lijken te hebben en liever thuis gaan slapen. Gisteren was het weer eens zo dag. En niet alleen in onze klas, maar door de hele school. 

Ook niet zo gek, na al die vrije dagen. En schoolreisje. En o ja, ook nog de avondvierdaagse.

De inloop was al druk. Het geluid was wat harder dan anders. De kinderen kwamen sneller naar mij toe met ‘klachten’ en een aantal leerlingen deden van alles, maar niet wat ik van ze wilde.

In de kring was het wat lastiger om de kinderen stil te krijgen. De les moest ook nog eens onderbroken worden door een spuger. Natuurlijk gebeurt dat juist op dat soort dagen. Ik dirigeerde iedereen naar de speelzaal, zette iedereen aan het gymmen zetten en belde naar de ouders van de leerling. Ze voelde zich toch echt niet lekker.

De rest van de dag kwamen we aardig door. De regels besproken en veel structuur gegeven hielp de kinderen verder.

Totdat het tijd is voor de laatste kring voor het buiten spelen. Na het buiten spelen gaan we naar huis.
De kinderen draaiden op hun stoel, luisterden slecht naar de uitleg of keken naar van alles, behalve naar mij. Ik voelde aan dat ik moest door pakken. Geen leuke dingen om af te leiden, of andere trucjes. Nee, ik wilde dat ze luisteren. Dit hadden we samen nodig om weer goed verder te kunnen.

Op dit soort momenten voel ik de onrust vaak zelf ook. Ik doe dan aardig wat moeite om de rust in de klas en in mezelf te houden. Maar deze keer was het anders. Ik voelde me heel kalm. Er was rust in mij. Een vanzelfsprekende mindfulness. En uiteindelijk deden de kinderen wat ik wilde. Ze luisterden en ik kon mijn les afmaken. Het was doorzetten, maar het kostte me geen moeite. Ook na schooltijd was er een soort rust in mij en had ik nog genoeg energie.

Tijdens mijn hardlooprondje in de avond realiseerde ik het me ineens. Ik liep de dag nog eens na in mijn hoofd en stond stil bij dit mooie moment. Heel fijn om deze stappen te kunnen zetten en de rust te ervaren.

En vandaag, wat ik al voorspelde, gebeurde. Ik bleef kalm en duidelijk naar de kinderen. En de dag was heel anders dan gisteren. Er was meer rust in de kinderen gekomen. De sfeer onderling was beter en de kinderen lieten hun talenten zien.

Ik heb zelf weer iets moois geleerd.