Erken de ongelijkheid is gekozen tot de winnaar van de LBBO Verkiezing van het Onderwijsboek van 2021. Het is geschreven door Hannah Bijlsma en Mirjam Keyser en er werkten veel mensen aan mee. Wat vind ik ervan?
Erken de ongelijkheid recensie
Schoolteams bestaan uit allerlei verschillende mensen. Het boek Erken de ongelijkheid is een pleidooi om ook gebruik te maken van die verschillen. Bijvoorbeeld door meer variatie in functie aan te brengen. Hannah Bijlsma en Mirjam Keyser schreven het boek, maar er werkten veel mensen aan mee. Eva Naaijkens bijvoorbeeld, Paul Baan (waarmee ik samen een sessie mag geven op het AOb congres) en Marco Snoek. De auteurs zijn de oprichters van de BAB Beroepsvereniging Academici Basisonderwijs.
Er worden veel onderzoeken in het boek aangehaald, zoals dat van Hattie (2003) waarin de kwaliteit van de leraar het leren van de leerlingen in de klas beïnvloedt.
Tussen de stukken van verschillende onderwijsprofessionals lees je intermezzo’s waarin je het artikel in de praktijk ziet met good practice.
Bekijk het boek hier.
Wat vind ik?
Het is goed dat dit boek er is. Er komen steeds meer afgestudeerden en studenten van de Academische Pabo, maar met hun (universitaire) kennis wordt in het beroepsveld weinig gedaan. Dat dit pleidooi er is, lijkt me zeker nuttig om hier verandering in aan te brengen. Tegelijkertijd moet het ook gelezen worden als een aanbeveling voor alle werknemers binnen een school. Want als je, zoals ik, veel leest en je vak bijhoudt, wordt er ook niet veel met je kennis gedaan. Er zijn heel weinig doorgroeimogelijkheden binnen ons vakgebied. Ik ben ooit van LA naar LB gegaan, maar hield hetzelfde salaris. Nu als invaller snap ik dat ik niet makkelijk kan doorgroeien, maar ook eerder was er geen kans om door te groeien naar expert leerkracht bijvoorbeeld. Laat staan dat ik wist hoe ik dat kon bereiken.
Of wat dacht je van mijn studie SPH die ik voor de Pabo voltooide? Daar werd al helemaal nooit naar gevraagd, heb ik dus ook niks mee gedaan. Ik had best sommige kinderen ambulant kunnen begeleiden bijvoorbeeld met mijn expertise. Maar ja, bezuinigingen. En de andere krachten van ons, naast het lesgeven, wordt op weinig scholen gezien. Daarom is het zeker goed dat dit boek er is en ook vanuit verschillende kanten bekeken wordt. Je hoort de kennis van belangrijke mensen, als hoogleraren, leraar-onderzoekers en lectoren.
Dit maakt het boek wel behoorlijk ingewikkeld, ik kwam er moeizaam doorheen. Als je dit boek wilt maken voor de gehele onderwijspraktijk mag het wel wat minder wollig opgeschreven worden.
Het stuk van Paul Baan en Prof. dr. Ruut Veenhoven las ik met extra interesse, omdat het aansluit bij mijn boek De gelukkige leraar. Hierin lees je namelijk dat leraren een intrinsieke behoefte hebben om zichzelf te ontwikkelen en gezien willen worden. Precies waar mijn boek om gaat! Natuurlijk moet je je als leerkracht dan wel blijven ontwikkelen, zoals je later in het boek leest. De aanbevelingen van Hannah Bijlsma aan het einde van het boek zijn dan ook heel prettig om te lezen.
Er staat een affiliate link in dit blog.