Vanaf nu zul je regelmatig ook blogs van gastbloggers voorbij zien komen. Brenda is mama van onder andere een dreumesdame (net zo oud als mijn zoontje) en werkt in het speciaal onderwijs. Voor jufmaike.nl zal ze schrijven over haar belevenissen in het VSO.
Hoi allemaal!
Dit is hem dan, mijn allereerste blog! Één waarin ik wat over mezelf zal vertellen. Wie ik ben, wat ik doe. Lees je mee? Komt ie!
Ik ben Brenda Peters, 31 jaar en ik woon in het historische Brielle. Geboren in ‘s-Hertogenbosch, waar mijn familie woont. Gelukkig houd ik van autorijden en ga ik wekelijks op mijn vrije dag naar ‘huis’.
Reden hiervoor is het contact tussen opa, oma en mijn lieve kleine meid Isa. Jep, ik ben moeder. Niet van 1, maar 3! Een ongewoon gezin omdat ik twee stiefzonen heb van 9 en 11 jaar. Zij wonen bij ons en dan is er nog Isa, zij is nu 15 maanden jong. Altijd druk en gezellig in huis dus!
Mijn vriend komt uit Brielle, en zodoende ben ik daar komen te wonen. De boys gaan eens in de twee weken een weekend naar hun moeder en dat is de reden waarom we niet in Brabant kunnen wonen. Ik mis dat wel hoor, maar Brielle maakt veel goed. Ideaal met dit zomerse weer, we wonen ongeveer 5 minuten van het water. De Brielse Maas, of de zee. Keuze volop aan strandjes om heerlijk te kunnen zwemmen!
Het is nu vakantie, wel 6 weken lang met het hele gezin. Mijn vriend werkt in het onderwijs en ik ook! Hij werkt als leraar Nederlands op een middelbare school en ik werk in het Voortgezet Speciaal Onderwijs. En wat een geluk; ik kan op de fiets naar mijn werk toe! Dat was voorheen wel anders. Elke ochtend om 6 uur de auto in, om op een basisschool in ‘s-Hertogenbosch les te geven. Een rit van zo’n 5 kwartier. Heen en terug. Pffff, gelukkig hoeft dat niet meer!
Ik ben per toeval, met invalwerk op de school gekomen waar ik nu werk. En vanaf die eerste dag wist ik; dit is mijn plek! Wat een geweldige baan, die moet ik zien te behouden!
Twee jaar heb ik her en der in de school gewerkt. Niet eens als leerkracht maar als assistent en begeleider. En toen kwam er formatie vrij en kreeg ik mijn groep!
Ik zal wat vertellen over mijn klas, want ik heb mijns inziens de meest leuke groep die er is! Geen 30 pubers van 10-12 zoals ik voorheen gewend was in een groep 7/8 combi, maar een groep van 9 leerlingen tussen de 15 en 20 jaar. Allemaal bijzonder, meervoudig gehandicapt en met één gemeenschappelijke factor: ASS. Een stoornis is het autistisch spectrum. Mijn leerlingen zijn dus ‘autistisch’ en hebben daarbij nog een handicap. De meeste hebben een iq onder de 50. Of een syndroom. Denk hierbij aan schizofrenie, MCDD, PraderWillie, PTLS. Ehm, wat? Ja dat dacht ik ook toen ik voor het eerst mijn dossierkast inlas! Ik heb veel online moeten zoeken en inlezen om een beeld te vormen van de on-vermogens van mijn leerlingen. En dan staat er zooooo veel op papier, waar je helemaal geen grip op hebt. Geen beeld van hebt. Op mijn werk ben ik continu op mijn qui vive, ik observeer elke gedraging en gesproken woord. Ik moet alles structureren, plannen en daarbij zorgen voor een minimum aan prikkels. WoW! Wat een baan!
Hoe dat gaat? Hoe mijn werkdag er uit ziet? Dat vertel ik in een volgende blog!
Liefs,