Groepsplan hier, OPP’tje daar, groot overleg, de registratiedwang groeit ons boven het hoofd. Het lerarentekort groeit ondertussen tot een veelkoppig monster. Gewoon steengoed lesgeven willen we, niet al dat geneuzel van randzaken. Geef ons vakmanschap terug!
Geef ons vakmanschap terug!
Deze weken verzuchten collega’s op de scholen waar ik werk als invaller dat ze weer geen administratiedag hebben. Ik kan niet invallen in hun klas, maar vervang weer eens een zieke leerkracht. Onderwijs is nog steeds kampioen burn-out, er is long covid, veel stress en natuurlijk de gebruikelijke virussen. Veel leraren staan op omvallen. Maar wat doen wij? We plannen nog maar eens en oudergesprek, zorgoverleg of gesprek met de intern begeleider, want er is zoveel zorg nodig in de school. En dus hebben leraren een administratiedag nodig om alle verslaglegging bij te houden. Geen lesvoorbereidingsdag, maar een administratiedag. We zijn toch geen administratief medewerker, of wel soms?
Minder medicalisering
Ik zag dit weekend voor de tweede keer het verhaal van Bert Wienen op ResearchED (en luister ook deze podcast) waarin hij pleit voor meer vakmanschap en minder medicalisering in het onderwijs. Hear hear! Want het is toch niet te doen, een individuele benadering voor elk kind? Ouders die zeggen: “ach hij is gewoon zo, we zien het thuis ook”, i.p.v. hun kind opvoeden, normen en waarden bijbrengen en vooral respect voor volwassenen. Want de grote monden van de kinderen beginnen steeds eerder is mijn ervaring in de klas.
Ik vind mezelf tamelijk progressief, maar op het gebied van onderwijs mag je me traditioneel of conservatief noemen. Als kind luister je naar de leraar en probeer je zo hard mogelijk te werken. En als leraar draag je retegoede kennis over. Meer is het niet. Geen poespas, maar gewoon goed onderwijs. Het kan echt!
Instructie, kennisoverdracht, instructie, kennisoverdracht…
Dus geen etiketjes plakken, maar goede instructie. Checken of de kinderen het begrepen hebben. Verlengde instructie voor wie het nodig heeft, specifiek op doelen gericht. Gewenst gedrag op school aanleren. De drie R’en zijn echt zo gek nog niet: Rust, Reinheid, Regelmaat, ook in de klas.
Dus kieper het groepsplan de prullenbak in. Wat nou drie niveaugroepen? Is dat echt zo voor elk doel dat ze moeten halen? Natuurlijk niet! Voor iedereen een goede instructie. Verlengde instructie per doel, als je ziet dat ze het (nog) niet begrepen hebben. Vooruit werken, compacten en/of moeilijker werk als je ziet dat ze het snappen. Groepsplannen hoeven niet! Er hoeft nog veel meer niet, kijk maar naar ruimte in regels.
Kijk ook geen honderden schriften na. Als je de leerlingen na de instructie hebt gecheckt op begrip en verwerking, is nakijken overbodig.
Leraren willen één ding: goed lesgeven. Dus geef ze daar de tijd voor! Plan geen zorgoverleg van twee uur, ik geloof nooit dat het kind ermee geholpen is. De leerkracht zeker niet, want die krijgt er alleen maar werk bij. Kost het nog meer tijd. En er zijn nog 29 kinderen in de klas hè?! Wat nou als je daar ook zorgoverleggen voor plant? Kan toch niet? Stop dus met het bemoeien met ons vak.
Als de leraar nou eens de tijd krijgt om met zijn of haar groep aan de gang te gaan, steengoede lessen voor kan bereiden, kan professionaliseren, met collega’s lessen gaat ontwerpen. Moet jij eens kijken wat er met de klas gebeurt en ook met de kinderen in de klas. Hulp erbij? Prima, maar dan geen ellenlange overleggen graag. Hulp in de klas, daar is de leraar bij geholpen, extra handjes! Kleinere klassen zal ook zeker helpen. Luister eens naar onderwijspersoneel zoals Mohammed Guellaï (leerkracht basisonderwijs ) en Thijs Roovers (lid dagelijks bestuur Algemene onderwijsbond) zeggen in het Parool.
Ik werk als invaller en spreek ook veel andere invallers en ze zeggen allemaal hetzelfde: Lesgeven vind ik fantastisch, dat doe ik heel graag. Het geneuzel eromheen vind ik verschrikkelijk, dat doe ik dus ook niet. Daarom ben ik invaller: om gewoon goed les te geven! Ik vraag me oprecht af als meer leraren die mentaliteit zouden hebben. Oké, er blijft wellicht wat werk liggen, maar ik denk dat minstens de helft daarvan niet zou hoeven. Ik denk wel dat alle leraren een stuk relaxter voor de klas zullen staan.
Geef ons het vakmanschap terug, want dat verdienen we! Dan zullen wij het ook terugpakken, stoppen met geneuzel en gewoon steengoed lesgeven. Kijken wat er dan gebeurt.