Een nieuwe rubriek, omdat ik graag met je deel wat ik zoal lees en wat ik er eventueel van leer. Ik lees best veel en van alles door elkaar heen. Eens kijken of ik dit maandelijks kan doen ;). Hier komen mijn gelezen boeken januari.
Gelezen boeken januari
Ik gebruik de app van Hebban om te zien welke boeken ik gelezen heb. Leuk om het lijstje bij te houden, maar ook om mee te doen aan de challenges die ze hebben. Ik koop veel boeken bij de lokale boekhandel, maar ik heb ook een abonnement op Kobo plus, bekijk het hier.
Ik luister graag luisterboeken tijdens het koken. Dan hoor ik de herrie van de afzuigkap niet zo (en die van mijn kinderen ;)). Tijdens luisterboeken moet ik altijd wat doen, ik kan niet zo goed zitten en alleen luisteren. Dan lees ik weer liever. Maar opruimen gaat ook een stuk beter met iets op mijn oren. Over Moederstad heb ik wel even gedaan. Het is dan ook een groot boek en hier en daar best ingewikkeld. Ik ben wel erg geïnteresseerd in geschiedenis en over de koloniale tijd leerden we niet zoveel op school. Behalve dan dat de VOC zo’n rijkdom bracht. Ik wil nu meer leren over de andere kant, de mensen die in Indonesië woonden en uitgebuit werden door de Nederlanders. Het is een geschiedenisverhaal met veel details waar ik soms in verzandde. Maar toch heb ik er veel uit opgepikt over die tijd. Ik ben wel blij dat ik het luisterde, lezen is best pittig en wat droog denk ik.
Bekijk het boek hier.
Dit vond ik een heerlijk boek om af en toe erbij te pakken. Die ene leerling is geen boek om in één ruk uit te lezen. Ik vond het fijn om de losse columns/verhalen per twee of drie te lezen en het dan even op mij in te laten werken. Ik had wat columns al wel in de Volkskrant gelezen, maar de meeste waren nieuw voor me. Het zijn eerlijke, openhartige verhalen over wat docenten leerden van hun leerlingen. Prachtig om te lezen en je kunt er zelfs als leerkracht ook genoeg uithalen voor je eigen werk.
Bekijk het boek hier.
Dit boek kreeg ik al een tijdje geleden opgestuurd door de uitgever, maar was ik nog niet aan toegekomen. Er zijn bijna geen Young adult boeken over het Suriname net na de afschaffing van de slavernij. Zoals gezegd ben ik erg geïnteresseerd in geschiedenis, dus was ik zeker benieuwd naar Geheiemen van het tuinhuis. Door de verhalen vanuit de mensen uit die tijd te vertellen, gaat het leven. Ik vind het dan ook fijn dat het boek geschreven is door Rihana Jamaluding die zelf opgroeide in Suriname. Het boek leest prettig en je krijgt een mooi kijkje in de geschiedenis van Suriname. Zeker ook een mooi boek voor volwassenen om te lezen.
Bekijk het boek hier.
Spaar de spotvogel stond bij de 100 boeken van de Volkskrant die je ooit eens gelezen moet hebben en daar ben ik het helemaal mee eens. Het boek is geschreven vanuit het oogpunt van een jong blank meisje en speelt zich af rond de jaren ’50. In het diepe Zuiden van de Verenigde Staten is de rassenstrijd nog hevig. De vader van Scout, Atticus Finch riskeert als blanke advocaat alles om een zwarte man te verdedigen die ten onrechte wordt beschuldigd van de verkrachting van een blank meisje. Het boek won verschillende prijzen en is een duidelijke aanklacht tegen de ongelijkheid tussen blank en zwart.
Bekijk het boek hier.
Het gebeurt me niet vaak, maar bij Jij mag alles zijn heb ik aardig wat traantjes gelaten. Het verhaal wordt verteld vanuit Lexi, ze wordt bijna negen jaar, maar haar moeder is erg verdrietig. Dat is niet altijd zo geweest weet Lexi vanuit foto’s. Maar Lexi was toen nog niet geboren. Ze was een tweeling, maar haar broertje redde het niet. Lexi denkt dat zij het probleem is en wil er alles aan doen om haar moeder beter te maken. Maar lukt dat wel? Griet op de Beeck is bekend vanuit haar literaire boeken, maar ze weet hier precies kinderen aan te spreken met het boek. Ik vind het geschikt vanaf tien jaar vanwege de moeilijke thema’s en ook wel de schrijfstijl. De illustraties van Linde Faas zijn prachtig, maar wellicht voor wat oudere kinderen hier en daar wat kinderachtig.
Bekijk het boek hier.
Dit zijn de boeken die ik in december uit las
Zuurstofschuld was een prachtig boek om in de kerstvakantie te lezen. Ik moest er even inkomen, maar wilde later maar doorlezen. Er zat geen verhaal in dat je uit wil lezen, omdat het zo spannend is of omdat je wilt weten hoe het afloopt (op het laatste hoofdstuk na dan). Maar je wilt wel weten hoe bergbeklimmers het beklimmen van de bergen ervaren. Waarom nemen ze zoveel risico terwijl die bergen allang eens door anderen beklommen zijn? Je wordt het verhaal van sneeuw, ijle lucht en zuurstoftekort ingezogen.
Bekijk het boek hier.
Ongetemd leven kocht ik al in oktober, maar ik kwam er maar niet aan toe. Jammer eigenlijk, want wat is dit een gaaf boek! De omslag zette mij wel een beetje op een dwaalspoor, want ik had geen idee wat ik moest verwachten. Door de positieve recensies ben ik het gaan lezen en daar heb ik absoluut geen spijt van. Het boek sluit zeker aan bij waar ik veel mee bezig ben: keuzes maken voor jezelf (en de klas). Je leert niet meer te leven naar verwachtingen, maar juist vanuit wat jij zelf wilt. Zo eigengereid was ik eigenlijk altijd al, maar nu kan ik ook beter de stemmetjes in mijn hoofd die wat anders beweren loslaten. Juist ook omdat Glennon Doyle haar kwetsbare kanten laat zien en hoe ze hierin gegroeid is (en nog steeds stappen zet.) Lees ook Ongetemd leven zelfbevrijdingsgids.
Bekijk het boek hier.
Wat las jij in januari?
Ik heb de kerntitels van de Kinderboekenweek 2022 nog niet gelezen, jij wel?
Lees ook gelezen boeken februari/maart.
Er staan affiliate links in dit blog.