Boeken, ze zijn op het moment niet aan te slepen bij Manon thuis. ‘Onze dochter van 6, Lenn, verslindt ze alsof het haar lievelingseten eten is.’
Dit schooljaar zit ze in groep 3 en eindelijk kan ze ook zelf lezen wat er in haar boeken staat.
Zelf lezen
Na de grote interesse in alles met letters, en het lezen van herkenbare woordjes eind vorig schooljaar is dan nu de tijd gekomen van het echte zelf lezen. Alles wordt gelezen, van het hagelslagpak, de reclame folders tot aan de borden langs de weg.
‘He mama, weet je wat hier staat?’ begint een standaard zinnetje te worden. ‘Wat zeg je?’ vragen we haar regelmatig, en dan zegt ze; ‘niks hoor, ik lees even wat hier staat’.
Genieten
Op die momenten geniet ik met een hoofdletter! Stiekem hoop ik dan meteen dat ze een enorme boekenwurm wordt net als ik.
Toen ik woensdag met de was naar beneden kwam zat Lenn op de bank te lezen. Ik hoorde haar lachen en bleef even zitten op de trap. Ik luisterde stiekem mee.
Ze las uit het boek, ‘Ik ben op jou’, uit de serie van Koen en Lot. Een boek wat ze meegenomen had uit de schoolbieb.
Ik ben op jou
Koen maakt een brief voor Lot om haar te laten weten dat hij haar wel erg leuk vindt, maar helaas stopt Koen de brief niet in de jaszak van Lot, maar in de zak van een ander kind. Lenn roept vanuit de bank; ‘Nee Koen, je hebt de verkeerde jas’. En ze leest weer verder.
Lot ziet dat de brief van Koen bij een ander kind terecht komt en is daar om erg verdrietig. Ik hoor Lenn zeggen tegen Lot dat Koen het verkeerd gedaan heeft en dat hij eigenlijk op haar is!
Gelukkig komt alles weer goed en maken Koen en Lot allebei een hart voor elkaar. Als ze het laatste woordje van het boek heeft gelezen zucht ze een keer diep en zegt ze; ‘Gelukkig’.
Ze slaat het boek dicht en komt van de bank; ‘Mam, weet je wat ik heb gelezen?’
En ik vraag mezelf af, wie heeft er nou het meest genoten? Ik of Lenn?