Leerkracht knapt af op passend onderwijs

Leerkracht knapt af op passend onderwijs

Dit weekend viel het Onderwijsblad van de AOb op de mat met daarin het artikel Leraar brandt af op passend onderwijs. Het is zo’n mooi streven: alle kinderen naar reguliere scholen. Leerkrachten willen ook wel, maar kunnen het niet. 

Bezuiniging

Bijna 80 % van de collega’s in het onderwijs vindt passend onderwijs een bezuiniging. Ik merk dat ook in de klas. De groepen worden groter: op mijn vorige werk 25 kleuters en op mijn huidige werk zelfs 30 kleuters in de klas (en daar zit ik nu al bijna op). Kinderen met problemen blijven veel langer in de klas, maar de extra hulp die beloofd was blijft uit. Hulp wordt zelfs nog meer weg bezuinigd. Er komt dus nogal wat op het bordje van de leerkracht.

Passend onderwijs in de praktijk

In het artikel staat dat er weinig geschreven wordt door leerkrachten over wat het nou betekent in de praktijk in de klas. Af en toe op social media, of in de krant, maar blijkbaar roepen we niet hard genoeg.

Lees ook: WERKDRUK IN HET ONDERWIJS

Opkomen voor de kinderen

Maar daar wringt ook precies de schoen. Je hebt met zoveel facetten te maken. Als eerste komen we terecht bij de IB’er die zich blaren op de vingers typt door alle protocollen. Vervolgens kom je bij de directie uit die verwijst naar het samenwerkingsverband waar een vraag eerst langs moet. En dan moet je of ellenlange lijsten invullen oftewel wachten tot een nieuwe zorgaanvraagronde over een aantal maanden. Ondertussen blijft de zorg in je klas. De werkdruk die we ervaren komt dus zeker wel bij passend onderwijs vandaan.

De middengroep

Ik ben ook regelmatig opgekomen voor de middengroep in mijn klas. Want die kinderen hebben nog het meest te lijden onder passend onderwijs. Die kinderen komen wel lekker mee en hebben niet al te veel extra’s nodig. Want die zorg gaat naar kinderen die meer kunnen of de kinderen die moeite hebben met bepaalde dingen. Ik doe zelf mijn behoorlijk best om die kinderen juist ook te zien. Maar je moet je in honderdduizend bochten wringen in de klas.

‘Sta op tegen protocollen’

Pedagoog Peter Mol roept op om te protesteren tegen maatwerk leveren, uitgaan van de talenten van leerlingen en dikke rapporten schrijven. Ik vind het nogal wat. Hoe doen we dat dan? Als we een leerling met zorg in de klas hebben, moeten we dan maar niet al die velletjes papier invullen? En wat gebeurt er dan. Ik gok niks. We kunnen het in ieder geval niet alleen. Dan word je een roepende in de woestijn… We moeten het echt samen doen. Maar hoe dan? Hoe komen we op voor al onze kinderen in de klas?

Staken?

Ik zie nog steeds wel wat in het ‘nieuwe staken‘ van Jelmer Evers. De politiek moet wakker geschud worden. En dan niet staken voor meer loon (al zou dat een mooie bijkomstigheid zijn), maar voor

  • Kleinere klassen
  • Bij zorg: assistentie in de klas
  • Meer tijd om de lessen goed voor te bereiden
  • Meer samenwerking met collega’s (inclusief collegiale consultatie)

Uitgelichte foto:  Shutterstock