Luka is een maand oud! Wat een heerlijk kind is het, we zijn helemaal gelukkig. Mijn leven is wel totaal veranderd. Hoe het er nu uit ziet, lees je in dit blog.
De dag begint vroeg, zoals veel ouders wel zullen weten. Veel slapen is er niet meer bij met zo’n kleintje.
Om 6.00 uur beginnen we met de eerste voeding van de dag. Aangezien Luka ‘s nachts uiteraard ook nog komt voor voeding, is het wel fijn om daarna nog even te kunnen soezen. Af en toe een speentje geven, want die dingen vallen helaas heel vaak uit de mond (is hier nou niks op te bedenken?), en verder tukken.
Naar beneden
Rond 9.00 uur is de volgende voeding. Dan is Luka echt klaar voor de dag, hij wil aandacht! Inmiddels vind hij het leuk als je een beetje met hem speelt. Soms heeft papa daar tijd voor en draait hij zijn hoofd weg als ik aan de beurt ben. Dan is hij er wel weer klaar mee… Tijd om naar beneden te gaan! Luka in de box, ik heel snel naar boven om me aan te kleden. Ik kan hier niet te lang over doen, want Luka is wakker en kan zich natuurlijk nog niet echt zelf vermaken.
Ontbijten doe ik met Luka op de arm, waar hij soms in slaap valt.
Het badje
Na mijn ontbijt is het om de dag tijd voor het badje. Heerlijk vindt Luka dat en daar geniet ik ook volop van! Hij gooit dan vaak zijn hoofd helemaal achterover, om lekker onder water te duiken. Opletten geblazen voor mij, want een mond, neus en dus longen vol badolie-water lijkt me niet echt de bedoeling.
Eten, eten, eten
Alweer tijd voor de volgende voeding. Dat moet tenslotte elke drie tot vier uur. Ik leef van voeding tot voeding. Steeds de tijd checken. Kan ik nog dit of dat of is het alweer tijd? Hoe lang slaapt hij al? Moet ik hem alweer wakker maken? Huilt hij nou omdat hij een schone luier wil, anders wil liggen of aandacht wil? O nee, het is alweer eettijd!
Slapen, slapen, slapen
Hierna valt Luka meestal tevreden in slaap. Heel snel kruip ik met een kopje koffie achter mijn computer mijn mail te checken (ja, ook de schoolmail), om te schrijven voor jufmaike.nl of om te werken voor de Kleuteruniversiteit (waarvoor ik met een heel leuk project bezig ben, maar daarover later meer…). En dan moet ik niet vergeten ook nog te lunchen, want ik heb zelf ook regelmatig voeding nodig natuurlijk.
Wandelen
Tussendoor moet ik mezelf nog even eraan herinneren dat ik moet wandelen. Ik wil mijn conditie weer een beetje op pijl brengen en dat kan alleen nog door stevige wandelingen te maken achter die makkelijk bestuurbare wagen.
Zo af en toe een boodschapje doen, waarbij ik niet te lang in een winkel mag blijven stilstaan, want meneer wil rijden, rijden, rijden.
Binnenkort wil ik wel weer gaan sporten. Ik denk nog na over welke sport dan, dus ik sta open voor tips. En Luka achter laten bij z’n vader, dat wordt nog wel wennen.
Huismoeder/vrouw?
En dan het huishouden nog. Ik ben een slechte huisvrouw. De was bijhouden, dat gaat nog wel. Want pfff, daar heb je ook ineens het dubbele van! Maar de woonkamer is een ontplofte boel. In de hoek liggen allerlei tijdschriften voor de nieuwe moeder, waar ik natuurlijk amper aan toe kom. De salontafel ligt vol met allerlei babybenodigdheden. En de eettafel heeft een metamorfose ondergaan tot een commode vol luiers en billenpoetsdoekjes. Als we willen eten, moeten we ons eerst door een doolhof van babyspullen bewegen. Laat staan het huis stoffen, zuigen en dweilen… Ik wist al dat ik liever werk dan poets, maar dat ik dat ook in deze kraamweken al zou hebben had ik niet zo verwacht.
Kraambezoek
De woonkamer en de wc moeten natuurlijk wel af en toe schoon zijn voor het bezoek dat we krijgen. Gelukkig komt het bezoek druppelsgewijs onze huiskamer in, dus hoef ik niet vaak te poetsen. Het bezoek is nu gereduceerd tot een bezoekje per week. Daar reken ik onze trotse familie niet bij mee. Want die komen wel vaker even knuffelen met onze grote schat.
Chocola!
Ik ben verslaafd geraakt aan alles wat met chocola te maken heeft. Paaseitjes, koeken, cake, repen chocola, ik schrok het allemaal regelmatig naar binnen. Zouden het de hormonen zijn? Ik kom er geen grammetje van aan. Ik val zelfs langzaamaan af. Hoera voor borstvoeding! En om mijn chocoladejunk te compenseren, eet ik ook zeker heel gezond groente en fruit.
Erop uit
Binnenkort maken we onze eerste grote rit van anderhalf uur naar mijn schoonouders. We durven het aan om erop uit te gaan! Tussendoor er maar even uit om koffie te drinken, want zo lang in een Maxicosi vind ik nog niet echt fantastisch. Ik heb er zin. Ik ben niet zo het type om veel thuis te zitten. En dat is nou net wat je met een kleine baby wel doet. Ik kom niet veel verder dan de plaatselijke supermarkt hier in het dorp. Een ritje maken en wandelen in een andere omgeving lijkt me dan ook heel fijn.
Pittig, maar fijn
De eerste weken met zo’n kleintje zijn intensief. Je leven staat totaal op z’n kop en hier moet je weer een nieuw ritme in vinden. Nu na een maand, heb ik dat een beetje gevonden en geniet ik volop. Tot het volgende sprongetje natuurlijk, dan beginnen we weer van voor af aan.
Het is een heerlijk lief, zoet jongetje. Luka, wat fantastisch dat je er bent!