Eeem ja, die zin zeg ik wel een beetje te vaak tegen mijn eigen kinderen van vier en acht jaar die elkaar al flink in de haren kunnen zetten. In Maakt me niet uit wie er begon! lees je hoe je je kinderen kunt helpen een fijne band met elkaar te krijgen. Ook fijn als sociale basis voor de rest van hun leven. Voor alle ouders van meerdere kinderen dus.
Ik volg Elsbeth Teeling al jaren via haar site Club van relaxte moeders. Ze schreef ook nog eens meerdere boeken en ontwikkelde andere leuke producten. Ze geeft tegenwoordig ook workshops en webinars, wellicht doen we dat een keer samen, dus houd ons in de gaten ;).
Maakt me niet uit wie er begon!
Als leerkracht weet ik veel over het gedrag van kinderen en hoe we aan sociale vaardigheden kunnen werken. Maar pas dat maar eens toe op je eigen kind. Moeder zijn is zo anders dan leerkracht! Ten eerste zit daar natuurlijk al veel meer gevoel bij. En ook ik heb wel eens mijn dag niet of ben ik moe. En mijn eigen kinderen zijn natuurlijk veel meer om me heen dan de kinderen in de klas. Dan is het wel zo fijn als het lekker loopt thuis.
In Maakt me niet uit wie er begon! vertellen auteurs Eva Bronsveld (Temperamentvolle kinderen) en Elsbeth Teeling (Relax mama!) hoe je als ouder je kinderen (broers, zussen en vriendjes) kunt helpen al vroeg een fijne band met elkaar te krijgen. Daarmee geef je kinderen een stevige sociale basis voor later.
Bekijk het boek hier.
De opbouw van het boek
Als je het boek openslaat, zie je meteen al het TOP-model: Troosten, Ontdekken wat iedereen wil, Plannetje maken. Dit lijkt veel op de vreedzame school (of andere programma’s) en fijn om ook thuis toe te passen. Nu onze twee kinderen best wel eens ruzie maken, heb ik vooral troosten in mijn oren geknoopt. Ik ga snel naar de aanstichter van het verdriet, maar beter kan ik naar het huilende kind stappen om te troosten dus. Een boos kind probeer ik te kalmeren.
In het boek vind je een inleiding. Daarna komt het eerste deel: eerste hulp bij gekibbel en ruzie. In deel twee vind je voorkomen is beter dan genezen.
Wat vind ik?
De schrijfstijl van het boek is echt heel fijn! Het leest makkelijk en het is ook heel herkenbaar geschreven. Ik moet zelf het meeste werken aan mijn houding tijdens het geruzie. Ik kan snel uit mijn schot schieten, geïrriteerd zijn. Accepteren dat er wel eens wordt geruzied dus. Ik leerde het meeste van dit deel. Dat ik rustig moet blijven of mezelf rustig moet maken dus. Ik oefen er vooral mee op drukke momenten, zoals als we net op het punt staan om weg te gaan. Ik zeg bewust oefenen, want ik ben ook geen perfecte moeder ;).
Ik vraag nu wel steeds vaker naar hun behoeften. Ook net als op school eigenlijk ;). Ik troost en kalmeer mijn kinderen en vraag dan wat ze willen. Ook laat ik ze regelmatig zelf een oplossing bedenken en ook dat werkt vaak wel. Ik zal dus ook zeker het boek er nog eens bij pakken als er teveel geruzied wordt naar mijn zin ;).
Bekijk het boek hier.