Mag je jezelf een goede leerkracht noemen?

Mag je jezelf een goede leerkracht noemen?

Mijn eerste twee dagen op een nieuwe school. Druk, hectisch, er komt veel op me af, maar bovenal gewoon heel erg leuk! En na een studiemiddag vandaag er gelijk achteraan vroeg ik me ineens af: mag je jezelf in Nederland een goede leerkracht noemen?

Het is mijn tiende jaar voor de klas en de vierde school waar ik echt mijn eigen klas heb. Vooral ervaring bij de kleuters en een beetje in groep 3. En van al die jaren en verschillende scholen neem ik natuurlijk behoorlijk wat bagage mee. Ik lees veel, zowel online als vakliteratuur, dus houd ik het beroep bij. Ik heb moeilijke en makkelijke klassen gehad. En coaching, een tijd geleden.

Mijn eerste dagen

En al die ervaring had ik zeker wat aan tijdens mijn eerste dagen voor de klas op mijn nieuwe school. Waar ik dus ook weer kleuters heb. 24 lieve stuks in een mooie klas in een vrij nieuw gebouw. En het voelde goed, het voelde vertrouwd, en alsof ik er al tijden ben. En dat compliment kreeg ik ook van een collega. Heerlijke start! Misschien komt het uittesten nog, maar tot nu toe waren mijn dagen top.

Tegenaan lopen

En natuurlijk loop ik tegen van alles aan en weet ik van alles nog niet. Maar dat komt, heus. En gelukkig heb ik hele fijne collega’s naast me staan die me op weg helpen en dat ook zeker wel blijven doen.

Mag je jezelf een goede leerkracht noemen?

Een heerlijk gevoel dus wat overheerst deze dagen. Het maakt dat ik denk: ik kan dit. En ik denk dat ik ook best wel een beetje een goede leerkracht ben. Maar dat zeg ik dus heel voorzichtig, want ik wil niet arrogant zijn, of arrogant overkomen. Want ik wil ook blijven leren en ik wil ook mezelf blijven verbeteren. En ik sta maar twee dagen in de week voor de klas… Ik ben goed, maar niet excellent, of nog niet. Maar dat zou ik wel kunnen zijn. Denk ik.

En dat is nou mijn hele punt. Mag je als Nederlander jezelf goed vinden in je beroep? Mag je je kop boven het maaiveld uitsteken? Of is het ook op dit vlak: je bent een leerkracht, net zoals ieder ander?

Natuurlijk ben ik een leerkracht net als ieder ander. Maar ik heb nu wel aardig wat ervaring. En ik doe al veel goed. Ik ben geen starter meer.

En in het kader van mijn vorige blog: er kan ook naar me geluisterd worden, want ik heb best goede ideeën over het onderwijs. Denk ik.

Bliksemstart

Ik had vanmiddag meteen studiemiddag van de stichting. Lekker hectisch meteen, maar ook goed om iedereen van de stichting te zien. Ik deed de workshop Bliksemstart wat vooral wel op de startende leerkracht gericht is. Natuurlijk neem je er altijd wat van mee, zo kunnen mijn routines altijd wat strakker/sneller, maar uit de scan bleek dat ik al aardig ver ben. Ik dacht tijdens het invullen dan ook: is dit zo? Mag ik dit van mezelf vinden? En is dat niet iets typisch Nederlands? Waarom zou ik niet staan voor wat ik doe en wat ik kan? Waarom die onzekerheid? Of vind ik dat ik onzeker moet zijn? Omdat dat nou eenmaal zo hoort?

Lees ook hoe je een topleraar wordt. 

Hulp bieden

Ik wil niet arrogant overkomen, maar wel hulp bieden. Want ik kan misschien meedenken met een open blik bij moeilijke situaties. Zo ontvang ik ook zelf graag hulp als ik eens met mijn handen in het haar zit. Van elkaar leren, ook als collega’s onderling vind ik heel belangrijk! En ik sta ook zeker open om verder te komen, nog beter te worden.

Maar mag ik mezelf een goede leerkracht noemen? 

Mag je jezelf een goede leerkracht noemen?