Praten over de dood met kinderen geeft ze het gevoel dat alle emoties er mogen zijn. Ook in de klas. De kinderen komen er vaak zelf mee, het houdt ze bezig.
‘Juf, ik wil zo iets belangrijks vertellen in de kring’. Natuurlijk moet ik daar gehoor aan geven. Nog voordat we de dag beginnen met ons lied en de dagen van de week, ga ik in op wat de jongen te vertellen heeft. Het brandt.
Jongen van 6 in mijn klas: ‘Mijn opa is dood. Hij luisterde altijd Andre Hazes. Nu ben ik het ook gaan luisteren en ik vind het heel mooi!’
‘Wat gebeurt er als je het luistert?’ vroeg ik aan hem. ‘Dan denk ik aan mijn opa.’ ‘Vind je het jammer dat hij er niet meer is’. ‘Ja’ kwam er met een zucht uit.
Praten over de dood met kinderen
De andere kinderen in de klas hadden ook een verhaal. Al veel moesten helaas een grootouder missen. Een leerling vertelde ook van de dood van een kind, een familielid waar ze nog veel verdriet van hadden. ‘Als ik verdrietig ben, zet ik muziek op van hem, dat helpt.’ Bekijk ook het mooie boek Papa Draak wordt niet meer beter.
Openheid
Ik vind het prachtig als kinderen zich veilig genoeg voelen om dit te delen. De andere kinderen pakken zo’n gesprek ook heel goed op. Het is muisstil in de klas, er wordt goed naar elkaar geluisterd en geknikt als ze iets van herkenning horen. Veel kinderen moeten helaas iemand missen en willen daarover vertellen. Het creëert betrokken in elkaar.
Lees ook: DE KAPOTTE SLANG; GESPREK MET KLEUTERS
Samen praten
Het is niet dat ik op een dag bedenk; nou gaan we eens even over de dood praten. Het komt altijd uit de kinderen zelf. Bijvoorbeeld omdat ze een familielid of huisdier moeten missen en daar graag over willen vertellen. De dood hoort bij het leven. Het is goed om daar je ervaring en je gevoelens over te delen.
Een kletsschrift voor kinderen die moeite hebben met praten is ook een idee.
Emoties
Elke klas reageert weer anders op zo’n gesprek. De ene klas kan er openhartig over praten, in een andere klas barsten wellicht wat kinderen uit in gesnik. In een groep mogen alle emoties er zijn, ook verdriet. We zijn er voor elkaar, zorgen voor elkaar en we delen ons verdriet en zorgen met elkaar.
Ik vind het altijd prachtig om onderdeel te zijn van zo’n mooi en openhartig gesprek.
Uitgelichte foto: Shutterstock