Meester Max en de minimonsters

Recensie: Meester Max en de minimonsters

Deze week las ik het boek Meester Max en de minimonsters voor de leeschallenge van Kinderboekenjuf. Een boek vol korte verhaaltjes voor kleuters over de klas. Is het ook geschikt om voor te lezen in de klas? 

Een tijd geleden vroeg ik in de kinderboekwinkel een leuk voorleesboek voor in de kleuterklas. Ik kan me herinneren dat ik ooit wel eens een verhaaltje eruit voorgelezen heb, maar ik had het nog nooit in z’n geheel voorgelezen.

Meester Max en de minimonsters

Juf Wendy, de juf van de kleuters, is ziek en dus komt meester Max in de klas. Hij is de directeur van de school en snapt niets van de kleuters. In het begin van het boek vertellen ze hem dus hoe alles gaat en hoe juf Wendy het allemaal doet. Ze vinden meester Max eerst niets aan, maar later zijn de kinderen verkocht. In het eerste verhaal worden de kinderen omgedoopt tot minimonster. Vandaar de titel Meester Max en de minimonsters.

De verhaaltjes gaan over luizen, een toneelstuk spelen, voorlezen met gekke stemmetjes, losse tanden en een baby in de buik bij juf Wendy.

De schrijver, Rindert Kromhout, heeft zelf de opleiding tot kleuterleider gedaan, dus hij kan het wel weten hoe het er in een kleuterklas aan toe gaat.

Meester Max en de minimonsters

Er zitten leuke grapjes in het boek, echt op het niveau van de kleuters. Zo nemen ze alles letterlijk, zoals de beestjes in de melk die het zuur maken, en natuurlijk over poep.

Lees ook: IK BEN EEN LOEDERJUF

De grootste kleuter is misschien wel meester Max zelf, maar je sluit hem snel in je hart. Net als de kleuters doen.

Het is mij dus een groot raadsel waarom ik dit boek amper voorgelezen heb. Daar ga ik zeker verandering in brengen als ik weer voor de klas sta. 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren