rekenen love it or hate it

Rekenen love it or hate it

Je vindt het geweldig leuk, of je doet het omdat het moet. Je zou het liever overslaan en je bezighouden met andere leuke dingen….Herkenbaar? In de klas zijn er altijd leerlingen die zo ongeveer juichen van blijdschap als ze (iets) mogen (doen met) rekenen. Er zijn er ook altijd die flink beginnen te zuchten, ineens dringend naar de wc moeten of een potlood hebben dat oneindig geslepen moet worden. 

Rekenen love it or hate it

Bij mij in de groep gaat het ook al niet anders. Niet alle kinderen zijn zich bewust van het waarom van rekenen. Waarom zou je moeten kunnen rekenen? Doel? Zin? Om de kinderen in mijn klas zich hier meer bewust van te maken, begon ik mijn rekenles laatst op een andere manier. Ik liet ze wensdromen. Ze zaten met z’n allen in de klas met de ogen dicht en ik liet ze een reis maken langs de basisschool, de middelbare school, natuurlijk de vervolgopleiding en nu waren ze 25 jaar en bezig met hun droomberoep. Iedereen zag het voor zich.

Beroep

Het eerste beroep was dierenarts. Bij doorvragen (ik hou er van om dat op een overdreven met humordoorspekte manier te doen) kwamen we er achter dat je als dierenarts toch echt wel iets moest weten van gewicht en inhoud, van lengte en breedte. Oei, dat was niet de bedoeling kon ik zien. Volgende beroep, atleet. Ook hier kwamen we er achter dat je als atleet iets moest weten van tijd en afstand. Daarna volgde advocaat. Met een triomfantelijke blik waarin te lezen stond ‘hier hoef je niet voor te kunnen rekenen’. Helaas, ook hier bleek na doorvragen dat tijd, geld en getallen belangrijk waren.

Rekenen heeft nut

De leerlingen gingen onderling in discussies. Er werden beroepen genoemd door de een, maar de ander wist het rekenaspect er wel uit te halen. Na het brainstormrondje keken we gezamenlijk terug op ons rekenblad (blad op mijn flapover, waarop diverse onderdelen uit de rekentaal zijn genoteerd). In elk genoemd beroep kwamen wel een of meerdere onderdelen terug. We konden gezamenlijk de conclusie trekken dat rekenen wel degelijk nut had. Dat we het niet leuk hoefden te vinden, maar dat het wel verrekte handig was als je wist hoe je het doen moest. Zonder morren gingen de werkboeken deze keer open.

De dagen erna werd ik af en toe aangesproken door een leerling, waarbij ze een beroep noemde dat volgens hen niets met rekenen te doen had…Elke keer gingen we het rekenblad even af….helaas, tot nu toe is de stand juf – klas, 1 – 0.

Lees ook: LEREN REKENEN MET LOOM VOOR GROEP 1 T/M 5LEREN REKENEN MET GEZELSCHAPSPEL CARCASSONNE

Uitgelichte foto:  Shutterstock