Astrid vindt de boeken van Roald Dahl fantastisch. “Mathilda, Sjakie, Sophie! Binnen komen”
Het is Roald Dahlweek…
13 september is het 100 jaar geleden dat Roald Dahl werd geboren…
Wie is er niet groot geworden met één of meer van zijn boeken en verhalen?
Bekijk ook zijn boek Word nooit groot.
Wat ben ik blij dat hij destijds in 1916 geboren is en later is gaan schrijven.
Als kind vond ik de boeken geweldig. Vooral “De griezels” en “De heksen” vond ik lekker spannend en genoot ik van toen de juf of meester ze voorlas en later ook, toen ik ze zelf kon lezen.
In mijn boekenkast staan heel oude exemplaren van deze boeken. Mijn oudste dochter was “De griezels” laatst aan het lezen in haar klas… Toen realiseerde ik mij dat er ooit een schooltv programma is geweest (toen ik zelf nog op de basisschool zat) waarin het verhaal verfilmd was in een aantal afleveringen.
Zo – heerlijk griezelig- was dat. Het boek wat we gelezen hadden ineens in beeld terug te zien.
Ook de verhalen die hij voor volwassenen schreef en die ik op het voortgezet voor de boekenlijst ging lezen spraken mij aan.
Ik was (en ben) er trots op dat de boeken op mijn boekenplank stonden en regelmatig pakte ik de boeken nog eens, om te lezen.
Eenmaal op de Pabo lieten zijn verhalen mij ook niet los en vond ik het super om bijvoorbeeld “Sjakie en de grote glazen lift” voor te lezen aan de groep 6 waar ik stage liep.
Later werd het verhaal van “Sjakie” nogmaals verfilmd. Heel bijzonder vond ik dat. Ook omdat de film die je in je hoofd zelf maakt niet erg klopte met de verhalen die in de bioscoop te zien waren.
Op de Pabo speelde ik een van de heksen in de musical “de Heksen” ook zo lekker griezelig en fantastisch om voor basisschoolkinderen te spelen.
Toen ik uit huis ging, gingen de boeken mee. Ze bleven een prominente rol houden in mijn boekenkast.
Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en ben ik 3 kinderen rijker. De boeken zijn, waar ik ook naartoe ging, steeds mee verhuisd naar een nieuwe boekenplank of boekenkast.
Na verloop van tijd werden mijn kinderen natuurlijk wat groter en kregen ook interesse in Dahls boeken. Inmiddels staan zijn boeken dus bij mijn zoon en dochters op de boekenplanken….
Enige boek wat we sowieso nog missen is de GVR.
Een gevoel van nostalgie bekruipt mij dan een beetje. Ik weet nog dat de meester hem voorlas in de klas. We gingen als 1 groep aan zijn lippen iedere dag weer na het buitenspelen, tijdens het fruit eten. Wat een fantastisch boek.
Deze vakantie kwam de GVR in de bioscoop en zijn we gaan kijken, mijn partner en ik met de oudste 2 van de kinderen. Zij hadden de GVR nog niet gelezen.
Een mooie verfilming.
Een aantal fragmenten komen absoluut overeen met zoals ik het ooit in gedachten had tijdens het luisteren naar het verhaal.
Na afloop van de film heb ik besloten dat dit boek absoluut op nr 1 komt van mijn #dezeboekenMOETikhebben – lijstje.
De GROTE VRIENDELIJKE REUS mag toch niet ontbreken op de boekenplank?!
Naast Sjakie en Mathilda, moet nu ook Sophie maar ‘ns binnenkomen….