Pas vandaag durf ik te kijken naar de beelden, de verhalen te lezen. Ik hoorde het wel, maar wilde nog niet luisteren. Het komt binnen, hard.
Nu voel ik de behoefte om erover te schrijven. Maar de aanslagen roepen enkel vragen bij me op. Wat gebeurde er? Hoe kunnen mensen dit doen? Wat betekent dit voor ons? Hoe ziet onze toekomst eruit?
Karin Donkers schreef een mooi blog over dezelfde vragen.
Bij mij komt vooral deze vraag naar boven: in wat voor wereld groeien onze kinderen op? Hoe kunnen we onze kinderen zo goed mogelijk begeleiden en opvoeden in deze verwarrende wereld?
Goede tips om over de aanslagen te praten met de kinderen zijn er wel.
Wenken voor de maandag – over terreur en de school
Parijs: praat erover met je kinderen
MET KINDEREN PRATEN OVER DE AANSLAGEN IN PARIJS: 12 TIPS
GRUWELBEELDEN? 17 TIPS OM MET KINDEREN TE PRATEN
Verbinding en relatie zijn de begrippen waar we nu zeker naar moeten streven. Uit de voorgaande blogs leer ik vooral om te praten. Praten over wat er leeft bij de kinderen, op een manier die bij kinderen past.
Wat ik zelf wil doen? Vooral het leven vieren. Genieten van mooie momenten met elkaar, dat kan ook al heel klein zijn, zoals een goed gesprek met je kind of een kopje thee drinken samen. Ervaren dat de wereld ook heel mooi is en kan zijn.
Hopelijk kunnen we er samen een betere en nog mooiere wereld van maken.