Waarom de kleuters in mijn klas zo min mogelijk wachten

Kleuters kunnen niet lang stilzitten in de kring, ze hebben beweging nodig. Maar ook tijdens lesovergangen probeer ik ze zo min mogelijk op elkaar te laten wachten. Daar ben ik soms best onzeker over, maar doe het wel! 

Ik schreef al waarom ik zo kort mogelijk in de kring zit met mijn klas. Ik merk dat ik daar ook soms best onzeker over ben. Dan hebben mijn collega’s de meest fantastische kringen bedacht en uitgevoerd. En sta ik al tien minuten (vaak koukleumend) te wachten tot ze ook eens naar buiten komen.

Maar als ik dan naar mijn groep kijk hebben ze het na die acht minuten in de kring ook wel gehad. Ze willen weer bewegen en bovenal ontdekken!

En daar geef ik ze alle gelegenheid voor. Ik bouw hutten tijdens het buiten spelen, geef ze opdrachten met stoepkrijt en doe nog veel meer mooie buitenactiviteiten. Samen met mijn duo zorg ik voor een uitdagende leeromgeving in de klas. En zo moet het kleuteronderwijs zijn.

Kleuters hebben behoefte aan structuur en duidelijkheid. Maar als dat betekent dat ze moeten wachten met kiezen totdat iedereen het fruitbakje opgeruimd heeft en netjes klaar gaat zitten voor het kiesmoment vind ik dat zonde van de tijd. Dus laat ik de kinderen hun spullen opruimen en meteen kiezen. En ja, ze mogen ook meteen beginnen. En als vanzelf komt er een vloeiende beweging op gang met zonder gedrang bij het kiesbord. (En dat er dan nog wel eens een beker omvalt, of een tas nog niet opgeruimd is hoort erbij). Alles verloopt meer in een vloeiende beweging en de kinderen (en ik) varen daarbij.

Ik vind het dan ook best gek dat ik daar onzeker over ben. Alsof er maar een manier van handelen is in iedere klas. Ik doe wat er bij mijn groep en “mijn” kinderen past en dat is goed.

Hoe laat jij de lesovergangen verlopen in de klas?