‘Juuuhuuuuuf! Hij stond op mijn teeeheeeen.’ ‘Juuuuhuuuuf! Hij zei baby tegen mij.’ Juuuuuhuuuuf, waarom luister je nou niet?!’ OMDAT IK JULLIE ALLEMAAL ACHTER HET BEHANG GA PLAKKEN! Denk ik, maar ik zeg het niet. Het we-kunnen-niet-naar-buiten-want-regen probleem
Helaas speelt dit voorval zich vaak in de laatste schoolweken af. Het regent. En dan bedoel ik niet zo’n klein miezerbuitje, want dan gaan we gewoon naar buiten. Nee, ik bedoel zo’n hoosbui waarbij je tot op het bot nat wordt. Dat je je onderbroek kan uitwringen als je er net in zat tijdens de fietstocht naar school. Zo’n hoosbui.
En ga dan maar eens met je klas naar buiten.
Maar binnen blijven is ook niet echt gezellig te noemen.
Pietje gooit expres de hele bak Duplo over de vloer. Saartje stampt vrolijk door het Kapla gebouw van Joost en Suzanna bleert de hele boel bij elkaar want ze is uitgegleden tijdens het sliding maken.
Tijdens de kring wiebelen de kids op hun stoel. Ze hebben beweging nodig! En net als alle kinderen de schoenen met veel duw- en trekwerk uit hebben gekregen, breekt er een zonnetje door. Halsstarrig probeer je zo snel mogelijk alle veters weer te strikken. ‘Hup naar buiten jongens!’.
Toch nog drijfnat komt de klas weer binnen. In de plassen springen bleek het allerleukste dat er op het plein te doen was die dag.
Dus.