Gezonde traktatie pauw

Zo trots als een pauw

Wat een fantastische klas heb ik eigenlijk! Mijn klas sloeg zich door van alles heen vandaag. Waar doorheen dan? Lees mee met de trotse pauw.

 

Kinderen zijn flexibel, wendbaar, rekbaar. Zeker meer dan ik! Net tijdens het koken kwam mijn drukke dag nog eens voorbij. En daar kwam het besef: mijn klas kan stormen doorstaan!

 

De dag begon al anders dan normaal. Ik sta niet meer voor de klas op maandag, dan is het mijn ICT-coordinator-dag. Maar een aantal maandagen vervang ik voor een collega en heb ik dus mijn eigen klas.

 

De kinderen kwamen rustig binnen en gingen aan het werk aan hun tafel. Ze vertelden me van al van alles bij de deur, waar ik elke morgen aan elke leerling een hand geef. Niks duidde erop dat ze het gek vonden dat ik er was. Punt van flexibiliteit nummer 1.

Er was een stagiaire nieuw in de klas. De kinderen gingen meteen op haar af om vragen te stellen, om iets te vertellen of om hulp te vragen. Spelletjes en liedjes die ze inzette, maakte niet uit, de leerlingen deden mee. Wederom flexibel.

Een van mijn leerlingen had zijn laatste dag. Dit hoorde ik afgelopen vrijdagmiddag zo tegen sluitingstijd. Het verhuizen was toch iets sneller gegaan dan verwacht. In de kring mocht hij erover vertellen, de andere leerlingen reageerden hierop. Ze vonden het jammer, maar begrepen het wel. Een aantal van hen waren immers ook weleens verhuisd. Wendbaar dus!

Ik vertelde de kinderen dat we snel iets moesten maken voor deze leerling. Hij ging immers al plotseling weg. Een kwartier later had ik een fotomapje gevuld met mooie kaarten met daarop een zelfgemaakte tekening van alle leerlingen. Ze tekenden zichzelf in de klas. Ze werkten rustig en alle kaarten waren af. Ze snapten de noodzaak ervan. Wat een flexibiliteit!

 

Er was een nieuw meisje in de klas. De ene leerling gaat weg, dus de volgende kan alweer komen. Het meisje keek 5 minuten de kat uit de boom, waarna ze de rest van de dag hard heeft gewerkt, van zich liet horen en mij vragen stelde. Wat een flexibele, wendbare dame!

De kinderen konden niet naar buiten, het regende, het stormde, kortom, het is herfst! We deden allerlei dansspelletjes met behulp van youtube en het digibord. Ze waren hun energie even kwijt. De rust was snel wedergekeerd in de klas. De rekbaarheid van de leerlingen werd getest, niet buiten spelen is nogal wat voor ze. De klas kwam er goed doorheen.

 

Natuurlijk viel er deze dag ook nog een yogibeker om en spuugde een leerling de klas onder.
De rest van de klas speelde en werkte rustig verder, alsof er niets aan de hand was. Er werd zelfs een beker water gepakt voor de spugende leerling. Wat een naastenliefde. Daar kan menige volwassene wat van leren, maar dat terzijde.

 

En dan vind ik het vreemd dat een aantal kinderen af en toe een beetje druk was? Ik moet hier even mezelf streng toespreken, Maike: doe normaal! Die flexibiliteit van de kinderen, daar kun je nog wat van leren!

 

De kinderen hebben hard gewerkt! Groep 2 heeft een aardig grote knutsel in een speel/werkles afgemaakt. Iedereen heeft gegymd, we hebben een afscheid gevierd, spelletjes in de kring gedaan, een letter geleerd, vormen geoefend en veel gezelligheid gehad. Ik ben trots op mijn klas!