De laatste schoolweken zijn aangebroken en ik hoor weer veel leerkrachten zuchten. We moeten nog rapporten, oudergesprekken, afscheidscadeautjes, de klas schoonmaken, overdracht, werkgroepen voor volgend jaar, eindfeest en óók nog de WEEK-VAN-het-zal-me-aan-m’n-reet-roesten-welke-week, want wat als je het nou eens niet doet? (Of wat minder).
De laatste schoolweken zijn altijd pittig. De kinderen zijn van de leg door al die vrije dagen en moeten nu nog een tijdje “gewone” schooldagen draaien. Het wordt warmer, ze gaan later naar bed – want lang licht. En ook jij als leerkracht wordt vermoeider. Ken je dat plaatje van die uil aan het begin van het schooljaar en de uil aan het einde van het schooljaar? Nou dat.
En er moet nog oneindig veel gebeuren.
En wat als je het nou eens niet doet?
Of in ieder geval een stuk minder?
Al die activiteiten
Laten we eens hebben over al die activiteiten die in deze komende weken gepland staan.
De laatste schoolweek
Ik heb op scholen gewerkt waar in de laatste week werd schoongemaakt. In principe met ouders, zodat het werk wat verlicht werd, maar die waren bij mij nergens te vinden. Ik bijt denk ik… De dag erna was de musical van groep 8 met meteen de dag erna het eindfeest, want dat breekt zo lekker de week. O ja, moest wel even na het eindfeest het lokaal vast leeg, want dat was handig voor de schoonmaak, ofzo. Zaten we vervolgens nog twee dagen met kleuters (want die had ik toen) in een leeg lokaal waar ze zich kapot verveelden. Goed.
Je hebt nu nog even: plan die laatste week vast! En dan niet een gigantisch eindfeest graag, want ik vond de musical van groep 8 in de avond al vermoeiend genoeg. Een activiteit per week graag, dank u. Overigens vind ik een eindfeest ook echt niet nodig, we zijn allemaal op, inclusief de kinderen, dus iedereen chagrijnig.
Vaderdag en andere cadeautjes
Ja mensen, vaderdag komt eraan. Ga nou niet met 32 kinderen een riem lopen te macrameeën, want die ligt over een aantal weken toch in de prullenbak. Mijn kinderen maken tot en met groep 4 een tekening in de klas. Prima. Ik snap dat, het is ook gewoon t*ring veel werk om al die kleuterfrutsels netjes in te pakken. Been there, done that, geloof me, nooit meer.
En nu we toch lekker op dreef zijn, maak niet teveel werk van de afscheidscadeautjes. Natuurlijk, als een leerkracht met pensioen gaat (hulde dat je het zo lang volgehouden hebt!) is het wel leuk om er aandacht aan te besteden. Maar geloof mij, de pensionada is al blij met een map vol met tekeningen van de kinderen en een ingestudeerd liedje. Als je maar iéts doet, de tijd maakt niet zoveel uit.
Schoonmaken
Met schaamrood op mijn kaken moet ik eerlijk bekennen dat ik mijn stagiaires altijd knetterhard aan het werk heb gezet, want alles moest spik en span voor de vakantie. Ik liet mijn handen ook flink wapperen dan hè. Maar ik was dan wel altijd teleurgesteld als de stoelen van de kinderen na 5 weken vakantie toch weer een stoflaagje hadden gekregen. Je kan beter in het midden van het schooljaar wat ouders vragen om je te helpen, heb je meer aan.
De rapporten
En dan als laatste de rapporten. Weet je nog die reflectieverslagen die je moest schrijven op de Pabo? Is dat qua aantal woorden een beetje in je koppie blijven hangen? Je vindt dat je ook van die epistels over de leerlingen moet schrijven. Dus niet, een zin per vak is ook goed. Als de ouders en jij maar de ontwikkeling kunnen zien.
Dit blog is ook met een knipoog naar het boek En wat als we nu weer eens…
Wat ga jij niet doen?