(Door Bertine) Zo kan het gaan: na bijna 10 jaar lang te zijn aangesproken met de prachtige titel ‘juf’ werd het tijd om drastisch het roer om te gooien. Nadat ik in 2016 al afscheid nam van het onderwijs was het vorige week tijd om ook de peuterschool gedag te zeggen. Een emotionele beslissing waar ik weken over gepiekerd heb, maar die uiteindelijk toch voelt als de enige juiste. Wat ga ik dan nu doen?
Vrijheid
In elk geval niet alleen maar bankhangen en Netflixen (alhoewel dat ook zeker af en toe op de planning staat), maar wel veel meer aan de slag met mijn grote liefdes lezen en schrijven.
Met de jongste sinds deze week ook op school heb ik natuurlijk ineens meer ruimte om mijn tijd zelf in te delen. Het perfecte moment om eindelijk mijn langgekoesterde droom waar te maken om te gaan freelancen! Doodeng, maar zo’n heerlijk gevoel om helemaal vrij te zijn in wat ik doe en vooral ook wanneer. Ik schreef natuurlijk al erg veel, maar als het vooral in de avonduren moet gebeuren ben je toch redelijk beperkt. Met meer uren om me aan het schrijven te wijden kan ik (hopelijk) eindelijk eens al die blogideeën die al tijden op de plank liggen, afstoffen en uitvoeren. Ik krijg onwijs veel energie van de dingen die ik doe dus klaar met schrijven ben ik in elk geval nog lang niet!
Handjes uit de mouwen
Naast vrijheid in mijn werk wilde ik ook ontzettend graag meer vrijheid om er te zijn voor mijn lieve knullen. Ik werkte maar een klein aantal uren in de week, maar het betekent toch oppas regelen en niet altijd kunnen helpen bij leuke activiteiten op school. Prima voor wie die behoefte minder heeft, maar ik merkte toch elke keer weer dat ik het onwijs jammer vond om iets te moeten missen. Klassenmoeder worden stond ook al enkele jaren op mijn lijstje, maar met de jongste nog thuis, een uit de hand gelopen hobby en een baan was het onmogelijk om daar ook nog de tijd voor te vinden. Maar daar gaat nu dus ook verandering in komen! Als je dan toch je leven omgooit dan maar meteen goed ?. De school is na de kerstvakantie gestart met een instroomgroep en de komende maanden mag ik mezelf klassenmoeder van dit heerlijke clubje noemen. Ik heb de eerste vergadering er al op zitten en met de koningsspelen voor de deur kan ik meteen aan de bak!
Afscheid
Deuren openen naar nieuwe dingen betekent natuurlijk wel ook eerst iets afsluiten. En omdat bij een afscheid, naast een brok in je keel en misschien een traan, ook cadeautjes horen ging ik voor mijn lieve peuters aan het werk. Met het voorjaar en de paasdagen voor de deur (de mooiste tijd van het jaar als je het mij vraagt) moest het een vrolijke, kleurrijke traktatie worden. Ik kwam al snel op het idee van een bellenblaas – ik moet het eerste kind nog tegenkomen dat hier niet blij mee is – en ook een chocolade paasei leek me een goed plan. Bij Zeeman vond ik superleuke gekleurde bakjes waar precies een eitje en nog wat anders lekker in zouden passen. Met een doosje rozijnen erbij was de traktatie tenslotte compleet en kon ik onze peuters gaan verrassen.
Lees ook: LEUKE TRAKTATIES VOOR PEUTERS
Tevreden
Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op mijn afscheid en op het onwijs leuke jaar dat ik als peuterjuf heb mogen beleven. De deur is wat mij betreft ook zeker niet definitief dicht, maar voor nu heb ik vooral heel veel zin in de rest van 2018 en alle mooie uitdagingen die liggen te wachten. Ik hou jullie op de hoogte en ben vooral ook heel benieuwd of er meer mensen zijn die hun leven ooit zo drastisch hebben omgegooid. Voel je vooral vrij om je ervaringen te delen!
Lees ook: AFSCHEID NEMEN VAN DE KINDEREN
Uitgelichte foto en eerste twee foto’s van Shutterstock.com