Syndroom van Asperger in het reguliere onderwijs

Syndroom van Asperger in het reguliere onderwijs

Ik vind het altijd interessant om ervaringsverhalen te lezen. Daar kunnen wij als leerkracht weer van leren en wellicht is het herkenbaar. Ik heb wat bloggers gevraagd om hun ervaring met school te delen.  Gera vertelt over haar zoon met Syndroom van Asperger in het reguliere onderwijs

Syndroom van Asperger in het reguliere onderwijs

Mijn oudste zoon Johan wordt in 2002 te vroeg en te klein geboren. Na een maand in het ziekenhuis te hebben doorgebracht mag hij eindelijk mee naar huis. Johan is op dat moment mijn enige kind. Ik ben 19 jaar jong en heb geen vergelijkingsmateriaal in mijn omgeving. Mijn gevoel zegt echter dat er iets niet klopt in de ontwikkeling van Johan. Ik sta hier alleen in, mijn omgeving zegt dat er niks aan de hand is.

Lees ook: LEVEN MET DYSLEXIE

Op de basisschool

Eenmaal op de basisschool begint het me echt op te vallen dat het gedrag van Johan heel erg verschilt van de andere kinderen. Andere kinderen laten hem dan ook een beetje links liggen. De juffen doen erg hun best. Leren kan Johan wel erg goed. In groep drie komen we via via toch bij de psychiater terecht. Al snel wordt de conclusie ADHD getrokken. We besluiten nog niet over te gaan op medicatie. De klas van Johan is -gelukkig- erg klein, er zitten maar 15 kinderen in zijn klas.Ook is er een onderwijsassistente die de nodige begeleiding aan de klas geeft.

Medicatie

In 2011 (eind groep vier) besluit ik dat het tijd wordt voor medicatie. De klas wordt het volgende jaar een combinatieklas. Dat betekent dat de groep in grootte verdubbeld. Johan gaat dat zonder medicijnen helaas echt niet redden. Ondanks de medicijnen blijft het aan me knagen. Het lijkt wel of Johan nu helemaal niet meer functioneert op sociaal gebied…

Lees ook: WAT JE MOET WETEN ALS ER EEN LEERLING MET ADHD IN DE KLAS KOMT

Syndroom van Asperger

We gaan weer terug naar de psychiater. De diagnose is een hele mond vol: syndroom van Asperger met kenmerken van ADHD. Nu duidelijk is welk labeltje we eraan kunnen hangen, kunnen we de begeleiding van Johan ook beter afstemmen. De remedial teacher van zijn basisschool was haar gewicht in goud meer dan waard.

Op school hebben we een gezamenlijk gesprek. Hierbij is de remedial teacher en een begeleidster vanuit de psychiatrie aanwezig. We besluiten dat Johan aan mag geven als het hem teveel wordt. Johan heeft bijvoorbeeld veel moeite met buitenspelen, als hij niet wil hoeft het niet per se. Uiteindelijk heeft hij, zover ik weet, van deze escape niet vaak gebruik gemaakt. Het was voor hem al genoeg dat de mogelijkheid er was.

Ook wordt er meer rekening gehouden met invallers. Johan kan hier niet goed mee omgaan en de leraar vaak ook niet. Er wordt een soort handleiding gemaakt waar alle bijzonderheden op staan.

De school beschikt ook over koptelefoons waarmee je het geluid uit de klas af kunt schermen. Dit werkte voor Johan niet altijd even goed. Hij mag indien nodig ook een rustig plekje op de gang zoeken.

Lees ook: HOE JE ALS LEERKRACHT EEN NEGATIEVE GEDRAGSCIRKEL KUNT DOORBREKEN

Regulier onderwijs

Johan heeft het reguliere onderwijs kunnen doen door de inzet van de docenten. Er waren korte lijntjes over en weer waardoor we grote problemen voor konden zijn. Ook werd pesten niet getolereerd. Inmiddels is Johan alweer 14 jaar en heeft hij enorm veel geleerd op sociaal gebied. Hij is nu een echte puber die zich goed staande weet te houden in 2 VWO!

Dank je wel voor je verhaal Gera! Fijn om te lezen dat het je zoon toch goed af gaat in het regulier onderwijs.
Wil je meer lezen over de zoon van Gera? Bekijk dan haar blog www.huismama.nl.  

Wil je ook je verhaal kwijt? Mail me op info at jufmaike punt nl.

Uitgelichte foto:  Shutterstock