Voorstellen Suzan van Lieshout

Voorstellen Suzan van Lieshout

Vandaag stelt Suzan zich voor. In dit voorstelblog vertelt ze waarom ze toch weer terugging naar de klas en niet alleen maar in haar bedrijf wil werken.

Terug het onderwijs in

Daar sta ik dan, met hangende pootjes, terug in het kantoor van mijn ‘oude’ werkgever. Precies op de dag waarop onderwijsland staakt: “Ik wil terug het onderwijs in!”

Hoe dit zo gekomen is lees je hieronder in mijn eerste voorstel-column voor juf Maike. Een column waarin ik een kort verhaal vertel over mezelf en je een eerste indruk krijgt van mij.

Wie is Suzan van Lieshout?

Mijn naam is Suzan van Lieshout-Ubbink, ik ben 46 jaar, getrouwd met Gertjan en moeder van Lex, 16 jaar en Loes, 13 jaar. Ik geef jullie een kijkje in mijn afwisselende wereld waarbij ik op onderwijs- en opvoedgebied een hoop meemaak. De verhalen komen recht uit de praktijk en geven je vreugde, inzicht en tips.

Wat ging ik doen?

Ik was dus 45+ en mocht vorig jaar gebruik maken van een loopbaan advies coach. Goed geregeld door de overheid. De voorbije 24 jaar had ik met veel plezier gewerkt op verschillende basisscholen, in verschillende rollen en groepen. Daarnaast had ik me gespecialiseerd als pedagogisch expert in het kindgesprek en rouw- en verlies en in 2013 gestart met een (kinder)coachpraktijk.

Ik mocht al hele gave dingen doen zoals: onderwijsvernieuwingen doorvoeren, werken als ambulant begeleider, trainingen geven aan ouders en leerkrachten en lotgenotengroepen draaien. Toch stelde ik mezelf de vraag: “Wat ga ik de komende 20 jaar nog ontwikkelen binnen het onderwijs?” Na 4 sessies wist ik het. Ik wilde de wijde wereld in en mijn pedagogische boodschap breder verkondigen: “Zie en hoor het kind!” Ik nam hiervoor afscheid van de school waar ik 15 jaar met passie had gewerkt. Om mijn eigen Sterk! in gesprek met kinderen methode te gaan schrijven en uit te brengen.

Maar toen was ik alleen…

Achter mijn computer, alleen thuis, ging ik aan de slag. Met mezelf vergaderen bleek toch niet zo leuk. Ik miste mijn collega’s, ik miste de kinderen. Mijn werk als pedagogisch expert bleef ik doen maar het van de grond krijgen van mijn eigen product bracht me nog niet het geluk wat ik wenste. Steeds vaker stelde ik mezelf de vraag: “Suzan, ben je wel gelukkig? Bereik je de kinderen die je zo graag wilt bereiken?” Na heel wat denkwerk, schrijfwerk, schilderwerk en poetswerk, want als iets moeilijk wordt ga je op zoek naar afleiding, heb ik mezelf maar eens wat loopbaan advies gegeven: “Ga doen waar je gelukkig van wordt!”

Terug naar de klas…

Dus op naar mijn ‘oude’ werkgever. Ik ga werken met kinderen, leerkrachten en hele teams. Als vervanger dit keer op heel veel verschillende scholen. Hierover en over mijn andere werkzaamheden en mijn gezin zal ik dus schrijven voor juf Maike. Ik mag mijn verhalen gaan delen met jullie én de wijde ’digitale’ wereld om zo mijn pedagogische boodschap te verkondigen: “Zie en hoor het kind!”

Tot de volgende keer. Groetjes Suzan