Door Astrid. Al jaren werk ik in de onderbouw, Van de 20 jaar zeker 17 in groep 1/2…
Kinderen zeggen de gekste dingen. In hun onschuld. Soms dusdanig dat je er weleens ‘bijna van in je broek piest’ (zoals een collega van mij ooit zei).
Praatje maken bij de pleinwacht
Sinds dit jaar werk ik ook in groep 3 en 4 en ook pleinwacht hoort daar dan bij. Regelmatig komen de kinderen dan een praatje maken…
Zo ook afgelopen week.
We hadden het over ouders en plots begon een leerling (net 7 jaar) over haar vader. Haar vader werkte op kantoor en mama was thuis. Wat papa op kantoor precies deed wist ze niet, maar wel dat hij daar werkte…
De vraag die ze daarna aan mij stelde had ik niet verwacht: “Juf, wat is jouw werk eigenlijk?”
Ik begon te glimlachen en vertelde haar dat voor mij dit, waar ik mee bezig was/ben (jufzijn) mijn werk is. Ze keek mij nogal vreemd aan en vroeg zich af wat ik dan deed…
Dus probeerde ik haar uit te leggen dat het mijn werk is (en ook het werk van de andere juffen en meesters) om de kinderen te helpen bij het leren en ze nieuwe dingen te laten ontdekken en lezen.
PSC-buis?
De volgende dag zaten we met de groep in een gesprek over wat ze gedaan hadden toen de leerkrachten studiedag hadden. Een aantal kinderen was naar de dierentuin geweest.
Een van hen had een aap gezien die met een “PSC-buis” gespeeld had.
Lees ook: LEUKE UITSPRAKEN: EEN JUF MET MOEDERPUKKELS!
Kinderen zeggen de gekste dingen
Ook de kleuters hebben soms fijne/leuke uitspraken.
Naast de vergissingen van het de juf of meester bij de verkeerde naam noemen: mama, papa, opa, oma, gebeuren er nog weleens grappiger dingen of gesprekjes.
Eigenlijk moet je ze opschrijven om ze niet te vergeten…. de uitspraken van kinderen, of het nu kleuters zijn of dat ze al groter zijn…
Lees ook: LEUKE UITSPRAKEN OPA-OMA-MAMMA-PAPPA-JUF
Gesprek bij de schuur
Voor de zomervakantie was er een moment dat ik met de kleuters buiten ging spelen. Buiten hebben wij een schuur op het plein staan waar alle fietsen, karren, stepjes, springtouwen enz… staan.
De afspraak is dat de kinderen dan langs de muur gaan staan wanneer ze iets willen kiezen om mee te spelen.
Het duurde even voor ik de deur van de schuur open kon doen, maar nog voor ik dat deed ving ik ineens een gesprek tussen 2 jongens en een meisje op….
“Ja mijn oma heeft ze ZO!” en er kwam een aanwijzing met handgebaren bij. “Oh echt waar?!” riep kleuter 2, “Mijn mama heeft ze zo” en wederom een aanduiding met de handen, maar nu twee handjes tegen de borst van het kind zelf.
“Nou!” zei kleuter 3, “die van míjn oma, die zijn wel tot hier!!!” en met de armen en handen werd er gewezen en gebukt tot de knieën.
“Oh!” zei kleuter 2 weer, “bij mijn moeder zijn ze dan écht wel heel klein hoor, tot zo” en deze kleuter maakte kommetjes van zijn handen en hield ze voor zijn borst.
“Ja!!!!” zei kleuter 1, “Maar weet je, álle oma’s hebben borsten tot hier!!!” en wederom werd er gewezen met de armen tot aan de knieën.
Do I need to say more?
Uitgelichte foto: Shutterstock