Wij leerkrachten hebben een kwetsbaar beroep. Zeker in deze tijd worden onze werkzaamheden onder een vergrootglas gelegd. Door ouders, door directie, maar misschien ook wel door collega’s onderling. En die kritiek vinden we vaak lastig. Hoe ga ik daarmee om? Met voorbeeld van vandaag hoe ik kritisch werd benaderd.
Omgaan met kritiek
Vandaag werd online mijn kop eraf gehakt die ik boven het maaiveld had gestoken. Ik dacht twee weken terug: laat ik weer eens wat begrijpend lezen verhaaltjes schrijven. Ik schrijf graag over de belevingswereld van kinderen, dus zat er een verhaaltje bij over de Coronatest. Vandaag las ik dat ik online werd gekielhaald. Het was indoctrinatie, ze schaamden zich voor me, etc. etc. Volop negativiteit, want ik was toch wel zo’n slechte leerkracht.
Ik heb even getwijfeld of ik het verhaaltje moest laten staan, of dat ik het eraf zou halen. Ik heb toch voor dat laatste gekozen. In eerste instantie niet, want dit blijft iets waar kinderen mee te maken krijgen. Om me heen hoor ik veel ouders die hun kinderen laten testen waaronder ikzelf. Dus vond ik dat ik het juist moest laten staan. Mijn kinderen hebben er geenszins last van gehad. Maar de bak kritiek die ik over me heen kreeg, trok ik niet. En dan bedoel ik dat ik de negativiteit rond die mensen niet trok. Ik heb geen zin om naar het negatieve gezogen te worden. Om overal getagd te worden en het dan moeten lezen. Ik kan me er blijkbaar niet voor afsluiten, want ze betrekken me erbij. Dus hoewel ik het dus zeker niet doe omdat ik het eens ben met ze, juist niet, heb ik het verhaaltje eraf gehaald zodat ik voor mezelf kies. Zodat ik me kan omringen met positieve energie in plaats van negatieve.
Leven vanuit vertrouwen is zoveel mooier dan leven vanuit angst.
Feedback ontvangen
Ik vond het altijd lastig om feedback te ontvangen. De positieve feedback hoorde ik niet, die werd overspoeld door de opbouwende (vind ik mooier klinken dan negatieve) feedback die ik kreeg. In mijn boek De gelukkige leraar ga ik nog veel dieper in op feedback geven en ontvangen. Zoals dat je beter vragen kunt stellen dan iemand kritiek geven, daar leer je beide veel meer van. Ik probeer dus altijd vragen te stellen bij collega’s waarom ze het doen zoals ze het doen. Soms zet ik ze aan het denken, soms leer ik er zelfs juist van.
Maar dan feedback ontvangen. Vooral de positieve feedback binnen laten komen vond ik moeilijk. Maar ook bij de opbouwende feedback schoot ik snel in de verdediging. Nu niet meer.
Er is een stappenplan dat je goed kunt inzetten als je kritiek of opbouwende feedback krijgt:
- Luister ernaar
- Ontvang het
- Denk erover na
- Kun je er iets mee? Denk na hoe
- Kun je er niets mee? Leg het naast je neer.
Je hoeft er niet altijd iets mee te doen! Misschien past het niet bij je, klopt het niet (op dit moment) of ben je er nog niet aan toe. Dat mag.
Dus wat betreft die kritiek op de tekst: ik leg het naast me neer. Ik vermijd wel even de negativiteit, maar ga zeker niet ineens anders denken.
En je mag er altijd op terugkomen in een gesprek. Ik sta ook vaak op het moment zelf met mijn bek vol tanden. Maar je kunt altijd een afspraak maken om er weer even op terug te komen of het direct zeggen in één op één contact. Aangeven dat je toch wel schrok van de feedback bijvoorbeeld of om uitleg vragen.
Laat die positieve feedback ook binnenkomen. Schrijf het op, sta er even bij stil én zeg dank je wel. Net zoals we de kinderen leren ;).