Als kind kwam ik al eens in Zeehondencentrum Pieterburen, zeehonden waren mijn lievelingsdieren. Totdat ik hoorde dat het roofdieren zijn, maar nu we ze weer in het echt hebben gezien, vind ik ze toch wel weer erg leuk. Altijd een leuk uitje om te doen als je in de buurt van Groningen of de wadden bent.
Al meer dan 50 jaar worden zieke zeehonden opgevangen in het Zeehondencentrum Pieterburen (wat vroeger Zeehondencrèche heette), omdat het toen heel slecht ging met de zeehond in Nederland. In eerste instantie is de familie Wentzel ermee begonnen in hun achtertuin. Luister bijvoorbeeld ook eens deze podcast over Hessel die zeehonden opving op Terschelling. En op Texel heb je Ecomare. Het werk werd later overgenomen door Lenie ‘t Hart die iedereen wel kent. Ze woonde in Pieterburen, dus vandaar ook dat het centrum er nu staat. Overigens zagen we dat het centrum over een tijdje verhuisd naar Lauwersoog. Helaas is ze door een ruzie gestopt met haar werk voor het centrum. Ze was enorm goed in PR en belangrijke mensen inschakelen om te vertellen over haar werk. Waarschijnlijk ken je wel onderstaand filmpje waarbij Queen zelfs toestemming gaf hun nummer gratis te gebruiken. Bekijk hier meer over de geschiedenis.
Zeehondencentrum Pieterburen nu
Natuurlijk betaal je entree als je het centrum binnenkomt, de dieren hebben veel verzorging en eten nodig. Ze eten wel 5 kilo haring per dag! Volwassenen betalen €10,50, kinderen €8,50. Voor €17,50 kun je een combinatieticket kopen met DoeZoo, een kleine dierentuin. Dit hebben we niet gedaan, we vonden €10,- wel even genoeg…
Nu in de vakantie zijn er verzorgers die van alles vertellen over de zeehonden, maar ook over andere dieren. Eenmaal buiten, waar je naar de verschillende fasen kunt kijken, liep een verzorger rond die ons van alles kon vertellen. Onze kinderen stelden dan ook allerlei vragen. Zoals: “waarom is een zeehond alleen in het water?” “Omdat die pokken heeft en dat is besmettelijk. Hij moet eerst beter worden en dan mag hij weer naar zee.” We leerden ook dat zeehonden maar zo’n twee a drie maanden in de opvang zitten, dan gaan ze weer terug. Binnen zagen we zeehonden in fase 1, die waren nog niet zo lang binnen en zaten in hun eentje in quarantaine. We zagen vier zeehonden met longworm waarvan eentje gisteren pas binnen was gebracht. Die zag er dan ook aardig zielig uit. De zeehonden in fase drie mogen bijna naar zee en klommen dan ook al snel uit het water toen het zonnetje een beetje begon te schijnen.
De kinderen konden een speurtocht doen door het centrum en er waren korte filmpjes te zien in de bioscoopzaal. Hier werd vooraf ook van alles verteld over het verschil tussen de gewone en de grijze zeehond. Dat zie je in lengte, gewicht en de snuit. Leuk om zo meer te leren over een van de bekendste dieren van Nederland.
Bekijk hier alle informatie over tickets etc.
Dit uitje hebben we zelf betaald.