Kom naar de NOT voor fantastische sprekers zoals Meester Mark en Carlo Boszhard schreeuwden de koppen op Instagram. De berichten op social media over de NOT waren nogal verschillend en maakten mij pijnlijk duidelijk hoe groot de kloof is in het onderwijs tussen de mensen die het allemaal bedenken en de uitvoerders op de werkvloer.
Het onderwijs en de kloof
De NOT wordt toch wel gezien als het feestje voor onderwijsland, dat was het voor mij ook altijd. Lekker struinen langs kraampjes, kennis opdoen, inspiratie zoeken en kijken naar nieuwe methodes. Inmiddels is het door mijn bedrijf veranderd naar vooral netwerken en zelf ook spreken.
Maar er begint me ook iets anders op te vallen. De NOT gaat ook vooral in op hypes die er zijn, soms bewezen, soms niet bewezen. Bewegend leren, influencer zijn en vooral heel veel robotica. Geen afspiegeling van het onderwijs wat mij betreft. Waarschijnlijk een financiële kwestie, want met een aantal jaar wachten door Corona zijn de prijzen om op de beurs te staan enorm hoog. Ik snap de bedrijven zoals Malmberg en Uitgeverij Pica dus wel, maar ik mis ze enorm daar. Ik kijk niet meer naar interactieve middelen voor in de klas, maar naar kennis. Maar daar ben ik een van de weinigen in op de beurs viel me op.
De hardwerkende leerkracht en de kloof
De praatjes van Meester Jesper en Meester Mark werden goed bezocht zag ik online, maar de praatjes rond kennis over je vak dan weer veel minder. En daar is de kloof. ResearchED wordt gelukkig steeds groter met meer bezoekers en meer sprekers (ik sta er ook), maar dat is echt ander publiek dan op de NOT rondwandelt. Net als op EDcampNL waar ik ooit was. En daar moeten we aan werken vind ik. Ik zie het als één van mijn taken om die kloof te dichten. Maar ik vind het heel hard werken en het wordt me ook niet makkelijk gemaakt. Van de week was ik toevallig ook bij een online bijeenkomst van de SLO, want de kerndoelen worden geactualiseerd. Wist je dat überhaupt? Ik haakte aardig af bij de informatie erover en snapte ongeveer de helft, ik houd toch aardig het vak bij al zeg ik het zelf. Dus als ik het al niet snap… De hardwerkende leerkracht op de werkvloer die soms ook een gezin heeft en/of mantelzorger is heeft toch veel te weinig tijd om die kennis bij te houden? De mensen die besluiten nemen over ons vak, moeten er ook voor zorgen dat het duidelijk wordt voor de werkvloer, anders gaat er niks mee gebeuren.
Social media en de kloof
En dan de social media berichten. Iedereen zit zijn zijn of haar eigen bubbel. Dat wist ik al, maar is me door de nieuwsberichten over de NOT nog veel duidelijker geworden. Op Twitter wordt geklaagd dat er zo weinig kennis te vinden is, op Facebook gaat het vooral over de nieuwe methodes waarvan de bezoekers veel uitgeverijen missen, op LinkedIn zie je vooral de standhouders die trots laten zien wat ze hebben neergezet. Op Instagram worden de picture perfect plaatjes getoond van de beurs met daarin hossende, dansende en spelende leerkrachten. Tiktok weet ik niet, zit ik bewust niet op, ik heb al zoveel ;). Hallo kloof, het zijn dikwijls verschillende mensen op de verschillende kanalen.
Wie helpt?
Zowel mensen van de werkvloer als de mensen die de besluiten nemen: helpen jullie mee om de kloof te dichten?