“Alweer staken? Ik ben eigenlijk wel blij met mijn salaris!” Nou, ik niet! Laten we nou echt weer over ons heen lopen waardoor we in salaris naar beneden donderen? Ik dacht het even niet… Staken dus, op 5 oktober.
Staken op 5 oktober
Hier in midden Nederland hebben we bijna vakantie, maar het onderwijsnieuws staat niet stil. De afgelopen dagen sloegen de berichten op social media me om de oren en ze waren nou niet bepaald eensgezind. De ene leraar vindt dat we al lang hadden moeten staken, de ander vind het grote onzin en is wel blij met het salaris. Weer een ander vindt dat we vooral moeten inzetten om de werkdruk naar beneden te brengen, er goed voor je gezorgd moet worden en betere begeleiding voor (startende) leraren. Maar het is toch niet of of? Laten we eerst maar eens beginnen met het aanzien van het beroep te verbeteren, zodat we mensen binnen krijgen én behouden. Dat gaat niet met een laag salaris.
Inflatie, alles is duur
Ik was dit weekend op een festival. Een luxeproduct, ik weet het, maar ik kan dat een keer per jaar doen, omdat ik er voor spaar. En omdat ik dingen laat, kwestie van keuzes maken. Want ik merk de inflatie wel in mijn portemonnee. Ik verdien geld met mijn bedrijf én door voor de klas te staan, ik merk wel degelijk dat alles duurder is geworden. Zo heb ik toch wel moeten bezuinigen, op de sportschool bijvoorbeeld. Ook op het festival is alles schreeuwend duur. En ik snap het, want het is me ook nogal een organisatie en ook alle grondstoffen zijn duurder geworden. Maar op deze manier is het voor steeds minder mensen betaalbaar. Ik heb het rustig aan gedaan met mijn geld, door veel water te drinken bijvoorbeeld. Je moet wel overal over nadenken, vooral met het lerarensalaris.
Compenseren
Allerlei sectoren worden gecompenseerd voor de inflatie. Elke week is er wel een nieuwsbericht met dat werknemers er meer geld bij krijgen, zoals laatst nog in de gehandicaptenzorg. En dat moet ook. Maar wij gaan er na eindelijk een salarisverhoging weer op achteruit. Want 5% compenseert lang niet genoeg de inflatie van afgelopen tijd. Dus waarom zouden we daar genoegen mee moeten nemen? Laten we onszelf weer op of zelfs onder de nullijn terechtkomen? Kom op! Schop onder je kont en strijden voor ons vak, juist om het aantrekkelijker te maken.
Koopkrachtverlies
Vergeet niet dat we voor de stijging van ons salaris, jaren op de nullijn hebben gestaan. Het werd potjandorie ook wel eens tijd dat we een loonsverhoging kregen. Zeker om de loonkloof te dichten. En dat is gelukkig gelukt.
Meer loon voor VO
Maar nu wil het VO meer geld om de inflatie te compenseren, zeer terecht. Daarom moeten we ook samen staken, want het kan niet zo zijn dat het VO meer geld krijgt en er vervolgens weer een loonkloof ontstaat.
Maar die werkdruk dan?
Er is zeker een hoge werkdruk in het onderwijs, daar schrijf ik veel over en moeten we ook zeker tegengaan. Maar die wordt niet verlicht als nog meer mensen het vak uitrennen, omdat het salaris zo laag is hè?! Dan moeten we alleen maar meer doen met minder mensen.
Wij leiden mensen op
Knoop dit even goed in je oren: wij leiden alle mensen op. De arts, de schilder, de kunstenaar en de advocaat. Allemaal heel hard nodig, zeker met de dalende resultaten op het gebied van lezen en rekenen. Wij zijn gewoon knetter belangrijk! Zelfs de raden en werkgeversorganisaties staan achter ons.
Zo zeggen Jelmer Evers en Thijs Roovers van de AOb:
“Een aantrekkelijk vak heeft een salaris dat voldoende is om de vaste lasten te betalen en de torenhoge inflatie te compenseren. We moeten de negatieve spiraal ombuigen naar een positieve. Zodat de lerarentekorten afnemen en alle kinderen weer goed onderwijs krijgen.”
Ik hoor ook graag jouw mening hierover!