Door Karlien. Dat wij een hoogbegaafde dochter hebben, is waarschijnlijk bekend bij de lezers van Juf Maike. Regelmatig deel ik bijzonderheden uit ons leven met een hoogbegaafd kind. We hebben naast een dochter ook een zoon van 3 jaar. Onlangs bleek dat deze peuter ook hoogbegaafd is, iets dat wij niet direct zagen aankomen.
Dat peuter ook hoogbegaafd is bleek na een didactisch onderzoek. Hierin wordt de ontwikkelingsvoorsprong bepaald. Maar zo’n didactisch onderzoek start je niet zomaar. Ik deel waarom wij onze peuter didactisch lieten onderzoeken en waarom wij toch wel verbaasd zijn over deze uitslag.
Is onze peuter ook hoogbegaafd?
Onze dochter, de oudste, liet vanaf dag één van haar leven bijzonderheden zien. Ze kon direct haar hoofd optillen, was binnen een week aan het rollen en ze was al snel aan de wandel. Daarnaast was ze heel jong toen ze begon met praten, lezen en haar vragen waren diepgaand.
Toen de jongste geboren werd, hadden we onze handen vol aan onze hoogbegaafde dreumes/peuter. We waren daarom minder bewust bezig met de ontwikkeling van de jongste, en ook liet hij minder bijzonderheden zien. Natuurlijk kan je achteraf wel kenmerken benoemen.
Waarom toch een didactisch onderzoek?
Je vraagt je dan misschien af: waarom neem je dan toch een didactisch onderzoek af. Want het kost geld en tijd. Sowieso heeft onze peuter een bepaalde intensiteit waarmee hij leeft. Daarnaast kan hij zich haast verliezen in zijn interesses, hij vergeet de wereld om zich heen. De laatste weken is dat dieren. Hij wil er alles van weten: welk dier eet wat, wie woont waar? Hij bekijkt vanaf het moment dat hij wakker is boeken over dieren, hij kijkt enkel nog dierenfilmpjes en dat hij nog met duplo speelt komt door de duplo dieren.
Zijn zus gebruikt een ipad op school en was onlangs thuis bezig met rekenen. Peuter bemoeide zich ermee en bleek rekenwerk van groep 4 te snappen (niet alles natuurlijk).
Daarop besloot ik om contact op te nemen met school. Wat is wijsheid: hem toch didactisch onderzoeken, of afwachten? De begeleider op school gaf aan dat hoogbegaafde kinderen zich binnen vijf weken aanpassen aan de norm in de groep. Daarna is het veel lastiger om te ontdekken dat een kind hoogbegaafd is.
Het didactisch onderzoek
Bij zowel dochter als zoon twijfelden wij of een didactisch onderzoek wel nodig was. Is het niet gewoon wat wij willen zien? Toch zijn we blij dat we hebben doorgezet.
Wij kozen voor een didactisch onderzoek, en niet voor een IQ test, omdat wij een IQ test zien als een nummer waar je verder niet heel veel mee kan. Na een didactisch onderzoek kan je beter bepalen in welke groep een kind thuishoort en wat zijn sterke punten zijn en waar aandacht voor nodig is.
Grote ontwikkelingsvoorsprong
Uit het didactisch onderzoek blijkt dat peuter een grote ontwikkelingsvoorsprong, van meerdere jaren, heeft. Omdat zijn intelligentie en interesses zich op hele andere gebieden uiten dan bij onze dochter, was het voor ons als ouders lastiger te zien dat ook hij hoogbegaafd is.
Wat nu?
Nu onze peuter ook hoogbegaafd is, verandert er voor ons niet direct heel veel. Natuurlijk zijn wij heel verrast. Over een aantal maanden wordt hij vier en gaat hij naar school. Dan verandert er natuurlijk wel het een en ander. Ook bespreken we met school hoe we hem het beste kunnen begeleiden en wat hij nodig heeft.
Heb jij het vermoeden dat jouw kind, of een kind in de klas, hoogbegaafd is? Ik kan je echt aanraden om hier met een deskundige op het gebied van hoogbegaafdheid over te praten!
Lees ook: HOE DAAG JE HOOGBEGAAFDE KLEUTERS UIT?
Als jullie interesse hebben kan ik blogs schrijven over hoe het is als je hoogbegaafde peuter naar school gaat, hoe onze hoogbegaafde peuter in de klas wordt uitgedaagd en hoe we hem thuis uitdagen.
Uitgelichte foto: Shutterstock