*Sarcasme modus aan* Als invaller kom ik graag op scholen om de boekenkasten te saneren. De Gruffalo? Die bestaat toch helemaal niet? Weg ermee. De boomhut met 3769 verdiepingen? Kinderen bouwen dat na hè?! Levensgevaarlijk! Een lijst met boeken die allemaal weg kunnen. Kinderboeken in de ban!
*Sarcasme modus uit* Ik las een nieuwsbericht dat een leerkracht uit Texas is ontslagen omdat ze notabene het stripboek van Anne Frank liet lezen door haar leerlingen. Hier in Nederland kunnen schrijvers ook kritiek krijgen door wat ze schrijven. Denk maar eens aan de hetze rond Pim Lammers, nog niet zo lang geleden. Hij trok zich daardoor terug voor Kinderboekenweek 2023, eeuwig zonde! Ik had heel graag zijn gedicht in het middelpunt van de belangstelling laten staan. Maar gelukkig kan dat nog wel met zijn andere gedichten. De Kinderboekenweek gaat tenslotte over lezen en leesbevordering, wat mij betreft niet over het thema alleen met alle dansjes en spelletjes. Maar dat is weer een andere discussie.
Kinderboeken houden!
We moeten juist alle kinderboeken houden! Hoe meer kinderen lezen, hoe meer ze zich ontwikkelen tot kritische burgers. En dan niet door allerlei zaken in de ban te doen, maar juist alles van meerdere kanten kunnen bekijken. Veel lezen, zodat je kennis vergaart en op basis daarvan je keuze maken. En dus niet als een kip zonder kop achter de eerste beste influencer aanlopen met een groot bereik. Ik vind het eng dat daardoor mensen ook echt bedreigd worden. Ik heb het helaas ook zelf meegemaakt met mijn verhaaltjes over de test.
Het eilandmysterie
Dat was zelfs de reden dat mijn man, Jozua Douglas, dit belangrijke boek schreef. In Bureau Speurneus en het Eilandmysterie wordt Lev door zijn vader doodgegooid met de meest bizarre complottheorieën om te laten zien hoe gevaarlijk dat kan zijn. Ook draait dit boek juist om leesbevordering en leesplezier met allerlei verwijzingen naar sprookjes, maar ook tijdschriften en Hebban. Je ziet ook in het boek dat het belangrijk is om te (blijven) lezen, zodat je een mening kunt vormen, op basis van goede kennis.
Aanpassen kan, maar rustig aan
Dus af en toe een verhaal aanpakken, omdat je bepaalde termen in de maatschappij beter niet kunt gebruiken, prima natuurlijk! Maar je hoeft niet meteen het hele verhaal te veranderen, of alle gevoeligheden aan te pakken. Juist niet, want het maakt je monddood. Dan kan er geen gesprek meer gevoerd worden zonder dat je afgewezen kunt worden op wat je zegt en doet. De cancelcultuur draaft te veel door wat mij betreft, zeker door influencers die anderen het leven zuur maken zonder zelf dan maar enige vorm van canceling door te maken.
*Sarcasme modus aan*
Dus zullen we dan, als we dan toch op dezelfde voet doorgaan, deze lijst uit onze schoolbibliotheek schrappen?
- Harry Potter – Veel te veel magie
- Lampje – Een sprookje omturnen tot leesboek? Kom nou zeg… Schande voor De kleine zeemeermin!
- De brief voor de koning – Te veel bedreigingen en gruwelijkheden door ridders
- Matilda – Een meisje dat al kan lezen? Veel te zielig voor de kinderen die veel moeite hebben met lezen
- Pluk van de Petteflet – Een jongen die op zichzelf kan wonen, geloof je het zelf?
- Het oneindige verhaal – Don’t get me started… Veel te zielig! Een draak, serieus? Om nog maar te zwijgen van pratende poorten. Kom op zeg!
- De Neehoorn – gewoon nee.
- Achtste groepers huilen niet – Je praat toch niet over het k-woord?
- Blauwe plekken – Zulke moeders bestaan niet hoor! Gaan we het niet over hebben.
- Pippi Langkous – Die vader moeten we cancellen! Hij laat zijn dochter alleen! En laten we het nog maar niet hebben over wat hij allemaal uitkraamt.
Heb je ook nog wat boeken die we kunnen cancelen?
*Sarcasme modus uit*
Ik blijf ze dus juist wél allemaal voorlezen. En jij?
Bekijk ook het mooie boek De glitterjurk over een jongen die graag een jurk aan wil.